In 2014 stond ik zelf op een professioneel kantelpunt na meer dan 25 jaar professionele ervaring in verschillende rollen en sectoren.

Na mee gebouwd te hebben aan uitgeverijen, TV zenders, high end fashion modedorpen, dienstverlenende bedrijven en horecaketens, van kleine start-ups tot en met beursgenoteerde bedrijven én de overheidssector knaagde de ratrace en het slopende tempo waarin ik mezelf voorbij liep.

Ik verlangde naar iets anders dan die ongebreidelde groei, want daar werd ik niet meer blij van.

Toen ik in 2014 door een onverwacht ontslag de kans kreeg om met dat verlangen aan de slag te gaan, had ik daar ontzettend veel zin in. Maar helaas ontbrak het me toen aan daadkracht: rationeel wist ik dat 'ontslagen worden' het beste was dat me kon overkomen, maar emotioneel was het een heel ander verhaal.

Van 'workaholic' naar 'werkloze' in één dag triggerde een aantal vecht-en vluchtpatronen die me volledig deden blokkeren.

Toen ontdekte ik dat waar zekerheid onder je voeten verdwijnt, vertrouwen vlotjes mee wegstroomt...

In die periode kwam ik er ook achter dat er in onze drukke maatschappij weinig ruimte is om 'zoekend' te zijn.  Maandenlang lukte het me niet om 'in beweging' te komen, terwijl ik nochtans geen burn-out of depressie had.

Ik wilde 'mogen stilstaan',

maar vond stilstaan tegelijkertijd beangstigend

in een wereld die nooit stopt met draaien...

En eerlijk gezegd voelde ik me te trots om hulp in te roepen, want ik had als manager en consultant al die tijd zo goed voor anderen geweten waar zij nood aan hadden, en nu lukte het niet voor mezelf? Daar kon ik niet mee leven.

Dus piekerde ik verder:

Mijn stil verlangen om zelfstandig te worden, sneeuwde onder door twijfels of ik wel geschikt 'materiaal' was voor een zelfstandig statuut. Als uitgesproken introvert, rebels vrijheidsdenker en creatief generalist had ik zoveel interesses: waarin zou ik me dan specialiseren?

Ik reed mezelf steeds vaster in mijn hoofd. Wie kampt met het gevoel gefaald te zijn, heeft het namelijk knap lastig om zich 'een gedroomde toekomst' voor te stellen.

'In between jobs' vertoeven, vereenzaamt je ook, want je omgeving raast vrolijk verder en al snel voel je jezelf 'een outcast'. Een profiteur soms zelfs.

Ik voelde zoveel boosheid over wat ik allemaal fout zag gaan in systemen die ik ondertussen vanbinnen en vanbuiten kende: maandenlang voelde ik mij een zwalpend schip op een woelige zee van vertwijfeling, boosheid, angst en verdriet.

Tot ik eindelijk de moed vond op zoek te gaan naar manieren om uit mijn impasse te komen. En toen werd het nog interessanter:

Overal waar ik op zoek ging naar antwoorden, bood men mij ADVIES aan.

Maar nergens LUISTERDE men echt naar waar ik precies tegenaan liep...

Ik kreeg niet eens de kans 'onder woorden' te brengen wat er speelde en waar ik behoefte aan had, tenminste:

• niet zonder meteen in een bepaalde richting geduwd te worden,
• een label opgekleefd te krijgen,
• via één specifieke methode 'behandeld' te worden,
• of 'één zaligmakend advies' aangereikt te krijgen...

En toen bedacht de eeuwige verbeteraar in mij: dit moet toch beter kunnen... Sterker nog: dit kan ik beter.

Daar en dan zijn de zaadjes voor de coachingspraktijk met de naam Kantelpunt ontsproten.

En mijn werk, dat blijft evolueren, net zoals ik:

1. Eerst kon je bij mij terecht voor gesubsidieerde loopbaanbegeleiding
2. Al snel werd dat aanbod uitgebreid naar lifecoaching en levensloopbegeleiding
3. En sinds 2022 heet ik vooral leefwereldverbeteraars, systeemdenkers en gevoelige, creatieve zielen welkom die verlangen naar meer bewustzijn tijdens de tweede helft van hun leven, zodat zij vanuit verbinding om kunnen blijven gaan met de vele onzekerheden in een maatschappij die op een kantelpunt staat

De verzamelnaam voor het werk dat ik doe? 'KANTELEN'. Van ego naar eco...

We beseffen het nog te weinig, maar we hebben ons voor te bereiden op heel andere tijden want het leven zoals wij het kennen, staat op een kantelpunt.

Kijk maar 'ns hoe de focus in het economisch denken verschoof in de loop van de recente geschiedenis:

UIT: Rethinking value - artikel op Restory door Mischa Verheijden, met Reon Brand

En kijk dan 'ns naar deze paden, mindsets en hun respectievelijke toekomstbeelden zoals uitgewerkt door Reon Brand:

De GAIA-metafoor past uitstekend bij mijn aanpak, die mensen uitnodigt hun focus te verleggen van 'ego' naar 'eco':

Sluiten ook mooi aan bij dit wereldbeeld:

• het zenboeddhisme
• de Afrikaanse filosofie UBUNTU en levensvisies van originele inheemse bewoners, 'indigenous people'
• een radicaal geweldloze en zachtmoedige aanpak, zoals toegepast in Verbindende Communicatie en omarmd in het verleden door mensen als Gandhi en Martin Luther King...

Elementen uit al deze filosofieën maken daarom onderdeel uit van de coachingstrajecten bij Kantelpunt, heel subtiel er doorheen geweven.

Gaandeweg ontdekte ik dat de manier waarop ik mensen individueel begeleid bij het omgaan met de onzekerheid die gepaard gaat met een professioneel of persoonlijk kantelpunt ook geschikt is om mensen te leren omgaan met grotere existentiële onzekerheden, zoals de gevolgen van klimaatontwrichting en ecocide.

Het gaat ook daar om 'leren omgaan met angsten, diepmenselijke behoeften en copingstrategieën', enkel de schaal is anders...

Want als het perspectief 'zo binnen, zo buiten' waar is, dan is het omgekeerde ook waar: 'zo buiten, zo binnen...'

We verwoesten als mensheid sinds de jaren '70 met een rotvaart onze 'buiten', ons nest, onze omgeving, onze habitat en dat heeft uiteraard impact op onze 'binnen', op hoe we ons verhouden tegenover die verwoesting die we ZELF aanrichten én het lijden dat daarvan het gevolg is, voor ALLE leven, nu én in de toekomst...

De schuld en schaamte die daarmee gepaard gaat, houdt grote risico's in: we kunnen verzanden in apathie of ontkenning waardoor we onszelf blijven uitputten, zoals we de aarde uitputten.

Als kantelaar geloof ik nochtans dat we OOK een kans krijgen om ons bewust te worden dat dit NOT the only way to go is en dat het wél anders kan, maar dat we dan wel de boel grondig moeten durven kantelen, te beginnen bij het in vraag stellen van ons wereldbeeld, onze denkkaders die aan de basis liggen van ons gedrag.

In de toekomst wil ik met Kantelpunt op AL die niveaus een bijdrage leveren: van 'individueel kantelen' tot en met 'maatschappijbreed kantelen'. Want als je gelooft dat alles met alles is verbonden, kan je niet anders dan er op die manier in staan...

Wie zich aangesproken voelt door het wereldbeeld van eCocentrisme en regeneratie, ook wel 'het tijdperk van het symbioceen' genaamd, heet ik hartelijk welkom.

Want omgaan met onzekerheden en chaos kan je wel degelijk leren: als jij niet langer wil blijven hangen in reactieve patronen, omdat je écht werk wil maken van het in de wereld zetten van jouw gedroomd toekomstbeeld waarin LEVEN centraal staat IN PLAATS VAN OVERLEVEN, begeleid ik je daar graag bij...

• kwaliteit boven kwantiteit
• beleving en ervaring boven 'spullen verzamelen'
• dutjes doen: in een wereld die doordraait, is dat een vredelievend teken van verzet
• wandelen in de natuur, héél enthousiast zwaaien naar koeien en veel foto's nemen met mijn smartphone
• dagdromen
  
• stilte en rust, als zuurstof voor mijn rusteloze brein:

"Er zijn bepaalde hulpbronnen die wij gemeenschappelijk hebben, zoals de lucht die we inademen en het water dat we drinken. We beschouwen die als vanzelfsprekend. Maar doordat deze bronnen zo wijdverbreid beschikbaar zijn, maken ze wel ALLES wat we doen mogelijk. Voor mij is stilte ook zo'n soort hulpbron. Net zoals zuivere lucht ademhaling mogelijk maakt, maakt stilte, in bredere zin, gedachten mogelijk. De beschikbaarheid van stilte levert zonder meer een bijdrage aan creativiteit en innovatie."

— uit: Matthew B. Crawford, De wereld buiten je hoofd, een filosofie van de aandacht, 2015 - check Waerbeke VZW voor meer

• fluitende vogels, bomen, stromende rivieren, de aarde in onze tuin, de maan en de sterrenhemel
• petrichor, de geur van regen op droge aarde
• tijd met mezelf
• yin en nidra yoga

•  slow: je ervaart zoveel meer als je vertraagt...
• het kleine eren, als in 'small = beautiful': door 'de corporate wereld' achter me te laten en solopreneur te worden, werd ik eindelijk pijnvrij, na 25 jaar chronische rugklachten
• actief kijken en luisteren, diep voelen, verbinden, denken, vertellen & schrijven
• leven en werken door elkaar laten lopen, zonder onderscheid te maken tussen die twee
• leren en ontwikkelen, door continu bij te scholen, veel te lezen, maar toch vooral het leven te savoureren, met vallen en opstaan

• de warme relatie die ik altijd had en nog steeds heb met mijn ouders en andere voorouders: zonder hen was ik er niet geweest, die gedachte maakt nederig en dankbaar voor het leven dat mij liefdevol werd geschonken
• de permanente evolutie in de relatie met mijn levensgezel: wij maken elkaar completere mensen
• de kracht van vriendschap: mijn vriend(inn)en dagen mij uit de best mogelijke versie van mezelf te tonen
• verhalen, in alle vormen: papieren boeken, tv-series, films en documentaires, podcasts, één-op-één-gesprekken,...

•  de stad waar ik geboren ben: Lier, in België
• fietsen, maar dan traag...
• filosofie als bron van troost en inzicht, om mijn linkerbreinhelft te voeden
• schoonheid als voeding voor mijn ziel én rechterbreinhelft
• ecologisch denken, voelen en doen: het besef dat alles met elkaar in verbinding is, had ik altijd al; daarom was het voor mij een mindblowende vaststelling om te ontdekken dat niet iedereen hiervan doordrongen is...

• empathie als middel om mensen te verbinden en de wereld grondig te veranderen
• positief én kritisch denken in één
• én-én in plaats van of-of
• nuancering: vele tinten grijs, in plaats van zwart-wit
• de kracht van kwetsbaarheid
• traagheid en vertragen, bedachtzaamheid
• stilstaan, als katalysator voor verandering, bloei en duurzame groei
• verwondering als middel tot verbeelding en verbeelding als middel tot verbinding
• vragen stellen: vele malen krachtiger dan 'antwoorden geven'
• dankbaarheid

Het komt allemaal samen in dit kantelmanifesto dat ik schreef in coronajaar 2020:

Kwaliteitsbewust

Kwaliteit verkies ik boven kwantiteit: ik spaar liever langer voor iets waardevol waar ik de rest van m'n leven mee doe, dan iets aan te schaffen dat niet duurzaam is. Daar ga ik behoorlijk ver in én dat geeft mij veel voldoening.

Bewust lokaal én relationeel consumeren

Ik consumeer zo weinig mogelijk producten waaraan dieren- of menselijk leed is gekoppeld, koop al heel mijn leven biologische producten - lang voor dat trendy was - shop lokaal en via zo kort mogelijke keten, omdat ik het fijn vind de producent - of minstens de verkoper - te kennen en te waarderen.

Mobiliteitsbewust

Meer dan 20 jaar geleden nam ik voor het laatst een vliegtuig 'voor mijn plezier' en ondertussen is het ook al meer dan 10 jaar geleden dat ik vloog om professionele redenen. Een keuze die ik maak vanuit bezorgdheid over het klimaat. Vliegen hoeft niet voor mij, dus doe ik het niet. Er is vlakbij nog zoveel te verkennen en voor langere afstanden kan je ook de trein nemen.

In ons gezin vervingen we twee wagens op fossiele brandstof door één elektrische en gebruiken we veel vaker het openbaar vervoer en de fiets. Een elektrische wagen of fiets is nog geen perfecte oplossing, maar we doen ons best om zo bewust mogelijk met het gegeven 'mobiliteit' om te gaan.

Concreet resulteert dat in opvallend veel MINDER en EFFICIËNTER GEORGANISEERDE verplaatsingen merk ik en ook dat is iets waar ik blij van word, het wordt een sport om er bewust mee om te springen.

Bewust kinderloos

Als kind al voelde ik dat 'leven schenken' gepaard gaat met een gigantische verantwoordelijkheid waar ik liever voor paste. Bovendien vond ik de wereld verzadigd genoeg met mensen die zich niet altijd van hun beste kant toonden. De keuze om geen moeder te worden, was voor mij dus evident. Mijn biologische klok' werd wellicht overstemd door een krachtig overtuigingskader. Daarom spreek ik me ook niet uit over mensen die een andere keuze maken.

Verrassend genoeg moest ik mij wél tot mijn 40e 'verantwoorden' voor mijn keuze. Terwijl mijn partner - die dezelfde keuze maakte - dat veel minder vaak moest en ik mensen nooit andere vrouwen hoorde aanspreken op hun keuze om 'moeder' te worden. Mijn keuze werd duidelijk als 'afwijkend' beschouwd. Egoïstisch zelfs en zeker iets waar we later spijt zouden van krijgen.

Vanuit biologisch perspectief was onze keuze ongetwijfeld 'afwijkend', maar vanuit elk ander perspectief was het voor mij de logica zelve. Tot op heden heb ik mijn beslissing overigens nooit beklaagd, integendeel. Mijn keuze om bewust niet voor het ouderschap te gaan, gaf mij de kans andere prioriteiten in het leven te stellen en daar ben ik nog altijd héél blij om.

Ik hoop van harte dat jonge vrouwen vandaag minder druk ervaren om 'automatisch' voor het moederschap te kiezen: het is zo'n impactvolle beslissing, zo'n keuze zou nooit opgedrongen mogen worden door 'een omgeving'. 

'Bewust kiezen' voelt uitstekend

Mijn 'bewuste keuzes' heb ik nooit ervaren als 'inboeten' of 'inleveren'. Integendeel zelfs. Ik hoop dat DAT verhaal ook wat meer aandacht krijgt in de toekomst.

Want vandaag schetst men nog té vaak een plaatje dat bewuste keuzes maken in het leven 'lastig' of 'moeilijk' zou zijn, dat je dan inboet aan levenskwaliteit of welvaart. Zo ervaar ik het geenszins.

En ja, ik ben me wel zeer bewust van de privileges die ik geniet, als witte, langdurig opgeleide boomer die in België geboren is en daar alle kansen kreeg. Je hoort mij niet beweren dat er geen ongelijkheid is in de wereld, of dat het voor iedereen even makkelijk is om zo'n bewuste keuzes te maken.

Bewust niet oordelen

Daarom wil ik niet oordelen over mensen die andere keuzes maken.

Wél ga ik graag de dialoog aan over de drijfveren die maken dat mensen kiezen waarvoor ze kiezen, voor zover dat al bewust gebeurt.

Het duurde 53 jaar om de mens te worden die ik vandaag ben en ik beschouw mezelf nog altijd in de leer om mens te worden...

• Op mijn LinkedIn-profiel kom je meer te weten over mijn professioneel verleden dat mee aan de basis ligt van mijn huidige missie en visie
• Mijn inspirerende verhalen, blogartikels en opiniestukken verhullen veel over de schrijver ervan
• Mischa Verheijden interviewde mij in 2016 voor dit artikel dat verscheen in Bloovi, hij doet tegenwoordig mooi werk bij Re-story, een collectief waar ik coöperant van ben

Maar de eenvoudigste manier om mij beter te leren kennen, is via een verkennend telefonisch gesprek. Dat vraag je hier aan: