Eerst boosheid helen…

Eerst boosheid helen…

Eerst boosheid verwerken, dan kantelen

Elders op deze website, bij de klantenreferenties, lees je dankbaarheid en fierheid van vele tevreden klanten. Meestal ontvang ik die kort na een individueel kantelcoachingstraject.

Dit verhaal echter gaat over een klant die mij pas een jaar na haar kantelcoachingstraject opnieuw contacteerde, via mail. Ik herinnerde mij haar traject nog levendig, want zij was op het einde uitzonderlijk niet onverdeeld positief...

Haar verhaal is er één van boosheid verwerken en afscheid nemen van het oude, alvorens stappen te kunnen zetten naar het nieuwe.


Eerst boosheid overwinnen...

Aan talent en daadkracht ontbrak het mijn klant niet, maar haar levenloopbaanpad was bepaald niet over rozen gelopen. Zoiets tekent een mens. Ze was echter vast overtuigd het tij te keren, ze wilde kantelen, dus ze zat op de juiste plek volgens haar. Ik benoemde de boosheid die ik voelde tijdens onze gesprekken en gaf aan dat ze zich daarvoor beter eerst bij een therapeut zou laten begeleiden. Zij wilde hier niet van weten: zij wilde oplossingen, resultaat, liefst NU.

Vertragen, emoties herkennen, benoemen, erkennen en toelaten: dat is vaak de grootste uitdaging bij het kantelen.

Dat zij eerst zelf met haar boosheid aan de slag moest en dat zoiets tijd nodig heeft, gaf ik haar toch nog 'ns mee op het einde van haar traject, samen met voldoende zelfinzicht en tools waarmee ze aan de slag kon om te kantelen tijdens haar geplande lange en verre reis naar het Oosten. Zelf zag H. vooral dat ze op het einde van het coachingstraject geen zicht had op een concrete nieuwe baan, dus zij was niet happy. En dat liet ze voelen toen we afscheid namen na onze laatste sessie.

Geen tevreden klant deze keer dacht ik, jammer maar helaas, ik had gedaan wat in mijn mogelijkheden als levensloopbaancoach lag... Tot ik één jaar later deze mail van haar kreeg:

...dan pas ruimte om te kantelen

Beste Ilse,

Ik ben afgelopen jaar bij jou op loopbaanbegeleiding geweest en ik wou je even laten weten dat ik nu, één jaar later, eindelijk nieuw werk gevonden heb en er zeer gelukkig mee ben.

Toen de loopbaanbegeleiding op z'n einde liep, wou ik je niet echt bedanken. Ik vond dat ik er niet veel aan had. Nu zie ik het pas. En daarom: dankjewel Ilse voor je hulp. En dankjewel dat je me er zelf mee liet knoeien, je bent een harde tante en het was net die schop onder m'n kont die ik nodig had.

Zoals je wel weet werkte ik bij Bedrijf X, ben ik op reis geweest naar Azië en zat ik bij terugkomst zonder job. Ik heb tal van sollicitaties verstuurd en op geen eentje heb ik positieve respons gekregen. Na verschillende interimjobs die me niet lagen gedaan te hebben, zat ik er na vier maanden werkloosheid helemaal doorheen. Als zulke jobs me zelfs niet lukten, hoe moest het dan verder?

Toen heb ik het opgegeven. Het feit dat ik geen werk vond dat bij me zou passen en dat ik ook nog altijd niet wist wat die job dan wel moest zijn: ik heb het allemaal losgelaten. Dan is het maar zo, dacht ik.

Enkele weken later kreeg ik telefoon van een firma. Ze hadden mijn cv op de vdab-website zien staan en dachten dat mijn profiel wel eens de geschikte match kon zijn voor hun vacature. Tijdens het sollicitatiegesprek besefte ik dat ik deze job nooit als een optie gezien had voor mij. Het was het me nooit opgevallen dat dit werk daadwerkelijk ook een job is. Hoe verder het gesprek vorderde, hoe meer puzzelstukjes er op hun plaats vielen en toen ik in m'n hoofd overliep wat ik van de loopbaanbegeleiding over mezelf had geleerd, zag ik dat het plaatje klopte. (...)

Ik werk opnieuw met plezier nu. Mijn dagen zijn langer, en ik moet elke ochtend vroeg uit de veren, maar ik doe het echt graag en ik kom niet meer uitgeput thuis van het werk nu, omdat wat ik doe past bij wie ik ben.

Toen de loopbaanbegeleiding op z'n einde liep, was ik niet zo goed gezind. Ik voelde me dik verloren en dacht: wat moet ik hier nu mee? Hoe ik mijn job gevonden heb, is waarschijnlijk de enige manier die nooit expliciet genoemd werd.

Dat dingen soms uit zichzelf groeien, als je ze maar hard genoeg gevisualiseerd hebt, ook al kan je er geen concreet iets op plakken, dat is werkelijk een wonder. Dat je pas door terug te kijken, kunt zien wat voor een mooie puzzel het geworden is, dat maakt ontzettend dankbaar.

Je hebt mijn carte terug blanche helpen maken, zodat ik ze opnieuw kon inkleuren. Merci daarvoor. Tot ziens (maar hopelijk niet voor een nieuwe job)

You can’t reach for anything new if your hands are still full of yesterdays junk.

H. V.

Een kritische klant die me na 1 jaar contacteert met haar kantelnieuws...


Herkenbaar voor jou?

  • Raakte je gekwetst door een pijnlijk ontslag, een kans die je niet kreeg, een situatie die voor jou als onrecht aanvoelt?
  • Zit er om een andere reden veel boosheid of verdriet vast in jou en zou je daar graag op een andere manier mee leren omgaan?

Gun jezelf tijd om te helen van je boosheid en verdriet terwijl je je professioneel laat begeleiden. Stilstaan, voelen, emoties toelaten om ze een plek te kunnen geven, is in deze situatie het beste recept. 

Daarna komt er weer perspectief om te kantelen naar een leven dat zingeving en voldoening schenkt.

Heb jij nood aan zo'n perspectief? Laat het me weten via dit formulier, ik contacteer je vrijblijvend om één en ander te bespreken:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Ik ben op zoek naar...
Je nieuwsbrief is welkom
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Vlaams kanteldroomscenario

Vlaams kanteldroomscenario

Deze zin deed me watertanden om het vervolg van Jonathan Holslag’s essay over een Vlaams kanteldroomscenario met de naam Vlaanderen 2055 en uitgegeven bij De Bezige Bij te lezen:

Echte vooruitgang is het vermogen om mensen meer mens te laten zijn, om meer van onze behoeften te bevredigen, meer van onze talenten te ontwikkelen en onze veelzijdigheid beter tot uiting te laten komen. Het betreft een combinatie van machtspolitiek en waarden, van realisme en idealisme.

Jonathan Holslag

Politicoloog, beleidsadviseur en opiniemaker, VUB en Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek Vlaanderen

Dat er nood is aan een maatschappelijk kanteldroomscenario in Vlaanderen blijkt uit onderstaande tabel met Indicatoren van tevredenheid op het werk (op een schaal van 100) in Vlaanderen:

 

Vlaanderen

Hoogste

Tevreden met werk

77

83

Wat ik doe is betekenisvol

54

79

Tevreden met werk-en vrijetijdsbalans

64

76

Ik haal voldoening uit wat ik doe

43

75

Ik kan tonen wat ik waard ben

55

70

BRON: ESS voor Vlaanderen en het gemiddelde van 30 Europese landen

Het is glashelder: we halen veel te weinig voldoening uit wat we doen.

Dat wist ik ook zonder bovenstaande tabel. Dagelijks begeleid ik als Kantelaar immers mensen die willen kantelen naar een leven waarin ze meer zingeving en voldoening willen. Vaak ontstaat dat verlangen naar aanleiding van een professioneel of persoonlijk kantelpunt in hun leven, genre herstellen van een ernstige ziekte, burn-out, ontslag, midlife-update, empty-nest syndroom, pensioen in zicht. Soms ook naar aanleiding van een maatschappelijk kantelpunt, zoals de bankencrisis, 9/11 en, in 2020: de coronapauze.


Van kanteldroomscenario als individu of bedrijf...

Als individu kan je werken aan meer voldoening door het volgen van individuele levensloopbaancoaching. En het  wordt nog veel krachtiger als ook het bedrijf of de organisatie waarvoor je werkt investeert in een waardengerichte organisatiecultuur. Als jouw individuele waarden weerspiegeld worden in wat je opdrachtgever neerzet in de wereld, geeft dat ontzettend veel voldoening.

...naar kanteldroomscenario als regio

Maar stel je nu eens voor dat we het nog wat ambitieuzer zouden aanpakken en als regio Vlaanderen tegemoet willen komen aan het onderhuids verlangen om ons als mens zo volledig mogelijk te ontplooien: dat is waartoe dit hoopvol essay inspireert.

Ja, jij kan wel het verschil maken!

Als individu kan je wel degelijk het verschil maken: als eerder cynisch volk vergeten we te gemakkelijk dat ons economische gewicht tijdens ons leven gemiddeld maar liefst 2,7 miljoen euro bedraagt! Door bewuste(re) keuzes te maken, je stem te gebruiken, heb je impact:

  • Koop NIET bij bedrijven die mensen uitbuiten, hier, of elders in de wereld.
  • Koop GEEN producten die niet geproduceerd worden met respect voor mens, dier en planeet.
  • Koop wel bij lokale bedrijven die belasting betalen en respectvol omgaan met medewerkers, grondstoffen en hun omgeving. Ook als die niet de goedkoopste op de markt zijn! Goedkoop = heel vaak duurkoop omdat de kosten voor de maatschappij niet in rekening worden gebracht. En 'de maatschappij', dat zijn wij!
  • Consumeer minder en beter.
  • Denk 5 x na voor je je verplaatst: is die verplaatsing noodzakelijk en kies je wel het beste vervoermiddel?
  • Wordt je duurzaam gelukkig van datgene waar jij geld of tijd spendeert? Of is het eerder een vluchtmiddel om een lastige emotie te onderdrukken, zoals verveling, of jezelf niet erkend, niet geliefd voelen?

Om te kunnen slagen, moet verandering vooruitgang zijn en moet ze gedragen zijn door alle burgers. Een top-down aanpak alleen werkt niet.

De grootsheid van een samenleving zit immers in de ambitie van de mensen, de ambitie om samen een betere toekomst te maken. Welnu, laat ons dan ambitieus zijn, in een streven om met meer zelfvertrouwen de rest van de wereld tegemoet te treden, meer te genieten van onze talenten en ons technologisch vernuft!

Jonathan Holslag in het essay Vlaanderen 2055

Daar kan niemand tegen zijn... Maar hoe doen we dat dan terwijl er wel degelijk behoorlijke uitdagingen in onze maatschappij te tackelen zijn?

Eerst de weg naar binnen...

Laten we starten met introspectie. Volgende vragen waartoe Jonathan zijn lezers op pagina 29 uitnodigt, komen niet toevallig ook ruimschoots aan bod tijdens individuele kantelcoachingstrajecten:

  • Wie ben ik?
  • Hoe kan ik elke dag mijn veelzijdigheid inzetten?
  • Hoe wordt mijn lichaam gevoed en beschermd, mijn verstand gestimuleerd, hoe worden mijn handen uitgedaagd om er inspanningen mee te leveren?
  • Hoe word ik creatief aangemoedigd en geïnspireerd?
  • Welke plek krijgt schoonheid in mijn leven?

Deze vorm van introspectie over normen en waarden, met aandacht voor zowel hoofd, hart, handen en ziel is zinvol en nodig. Zeker op een kantelpunt in je leven heb je hier baat bij. Om vervolgens aan outrospectie te kunnen doen, je open te stellen voor anderen en hun behoeften. Je bent immers pas klaar om verbinding te maken met de rest van de wereld op het moment dat je jezelf voldoende kent en waardeert.

Als ik niet aan mezelf denk, wie zal er dan aan mij denken?

Als ik alleen maar aan mezelf denk, waarom besta ik dan?

Maxim Gorki - Russisch schrijver

...dan de weg naar buiten

Holslag formuleert 10 grote regionale ambities die geluk dichterbij kunnen brengen:

  1. Veiligheid
  2. Welvaart
  3. Duurzaamheid
  4. Productiviteit
  5. Efficiënte overheid
  6. Gezamenlijke doelen die leiden tot solidariteit en positieve wederkerigheid
  7. Ondernemende samenleving
  8. Kennis en innovatie ten dienste van de mens
  9. Vlaanderen = aantrekkelijke regio
  10. Cultuur en kunst zijn prominent aanwezig

Niet toevallig hoor ik deze elementen ook geregeld tijdens individuele gesprekken naar boven komen.

Mensen die opgebrand zijn bijvoorbeeld, ervaren veel baat door tijdens hun herstelproces bewust tijd te maken om in de natuur te zijn, om actief met kunst en cultuur aan de slag te gaan.

Jonathan pleit hierbij om echt egoïstisch te zijn en te streven naar een zo volledig mogelijk leven, een vol leven met succes op materieel vlak, maar ook op vlak van gezondheid, vriendschap en schoonheid en de plezierige ervaring dat we als mens toch verdomd intrigerende wezens zijn.

Jonathan Holslag in het essay Vlaanderen 2055

Het model dat de schrijver voorstelt om tot groei op mensenmaat te komen, is krachtig in al zijn eenvoud. Omdat het de menselijke waarden achter de financiële waarde herontdekt en de vooruitgang ten dienste van de mens stelt:

Vlaanderen 2055: een model voor groei door Jonathan Holslag

Vlaanderen 2055: een model voor groei door Jonathan Holslag

Uiteraard is de schrijver niet blind voor belangrijke uitdagingen waarvoor hij originele oplossingen biedt, gaande van het herstellen van ons zelfvertrouwen als antwoord op het heersende conservatisme, cynisme en sarcasme, tot en met het decentraliseren van grote naar middelgrote steden met in het centrum gelukkige, betrokken, ondernemende bewoners.

Het klinkt mij als muziek in de oren want ook ik voer als innerpreneur een vurig pleidooi voor meer bevlogenheid en betrokkenheid en ben ervan overtuigd dat de oplossingen die de schrijver aandraagt voor de juiste context zorgen.

Basiskansen in plaats van een basisinkomen

Het hoofdstuk over het belang van het voorzien van basiskansen ten voordele van het invoeren van een basisinkomen roept op om ambitieuzer te zijn dan iedereen ‘slechts’ van een basisinkomen te voorzien. De schrijver wijst zijn lezers op de risico’s die verbonden zijn aan het eenvoudig uitdelen van geld in een economie die gericht is op competitiviteit en ‘overleven’: dat kan ook de zin voor initiatief fnuiken en garandeert niet dat mensen dat geld duurzaam zullen investeren of spenderen.

Ondernemerschap dat groeit vanuit schaarste, is immers van een heel andere orde dan ondernemerschap en initiatief dat groeit uit een kansrijke context waarin innovatie wordt aangemoedigd en ontstaat. Mensen moeten volgens hem geprikkeld worden om voor en met hun inkomen de juiste dingen te doen.

Willen we zoveel mogelijk mensen de mogelijkheid bieden om op waardige wijze in hun behoeften te kunnen voorzien, ondermeer door te voorzien in de behoeften van anderen, dan moeten we streven naar een solidaire economie die kansrijk is, zodat parameters als zekerheid en comfort gegarandeerd zijn, maar ook parameters als schoonheid en zelfontplooiing.

Jonathan Holslag in het essay Vlaanderen 2055

Inzetten op 4 grote sectoren in 2055

Holslag gelooft dus net als ik in het belang van een bezielde maatschappij om ongelijkheid en kansarmoede te voorkomen. 4 grote sectoren van de economie in het kanteldroomscenario voor 2055 zijn volgens de schrijver:

  1. Industrie en landbouw
  2. Bouw
  3. Onderwijs
  4. Gezondheidszorg

en hij schetst aan de hand van heel concrete voorbeelden een prachtig kanteldroomscenario dat menig betrokken en bevlogen medemens zal doen glimlachen, hopen en - zo was het alleszins in mijn geval - zich de vraag doet stellen: hoe kan ik hiermee aan de slag, liefst vandaag nog?

De schrijver anticipeert trouwens wel op jouw mogelijke ‘ja maar’s, meer bepaald in het voorlaatste hoofdstuk waarin hij topics als oprukkend nationalisme, zin of onzin van de democratie en de vrije markt, vooruitgangsoptimisme en de rol van cultuur aan bod laat komen.

Kantelen die handel!

Eindigen doet Jonathan Holslag met een oproep: de tijd is rijp om de omslag te maken, om dat kanteldroomscenario te gaan realiseren. Dat weet hij want tijdens zijn vele omzwervingen als politicoloog en schrijver hoort hij bedrijven gepassioneerd pleiten voor duurzaamheid en vakmanschap, hoort hij jongeren die een alternatief willen voor de kavelwijken en autoverslaving, die als de dood zijn om dezelfde afmattende forenzentrip van en naar afmattend kantoorwerk te moeten maken.

En daarmee is de cirkel rond:

  • als Kantelaar kom ik ook in contact met zelfstandigen die zich realiseren dat zij er, als onderdeel van een maatschappij op een kantelpunt, alle belang bij hebben te kantelen naar een andere organisatie van arbeid
  • als Levensloopbaancoach zie ik elke dag mensen die andere verwachtingen ten aanzien van hun leven koesteren dan het eentonige métro-boulot-dodo en beslissen te kantelen naar een leven dat meer voldoening schenkt.

Ik vertel hen exact hetzelfde als wat de schrijver zijn lezers vertelt: we kunnen het in de toekomst wél beter hebben. En jij kan daar zelf concreet aan meewerken.

Want 'kantelen die handel' impliceert altijd 'kantelen jouw wandel'!

Kopen dat essay!

Boekcover Vlaanderen 2055 door Jonathan Holslag, uitgegeven bij De Bezige Bij en besproken op www.kantel.be

Dat een gewaardeerd en gerenommeerd academicus zich de moeite getroost om zo'n hoopvol werk op zo'n laagdrempelige wijze in de wereld te zetten, verdient op zich applaus, want in academische kringen durft men daar wel eens de neus voor ophalen. Applaus alleen is echter niet voldoende: iedereen is betrokken partij in dit verhaal. Dit mag niemand koud laten, jou ook niet.

Daarom: doe jezelf een plezier, koop dit essay, het vergt een investering van slechts €9,95, het leest vlot, met z'n 115 pagina's + bijlagen. Laat je erdoor inspireren, ontroeren, put er hoop uit en stel jezelf de vraag met welke ideeën jij in jouw buurt, in jouw leven aan de slag kan. Praat met anderen over hoe we kunnen kantelen als regio zodat dit kanteldroomscenario voor Vlaanderen niet enkel een droom blijft. 

Dankzij de Coronacrisis in 2020 is dit essay immers actueler dan ooit...