• Die periode dat je zit te wachten op een antwoord van het bedrijf dat jouw droomjob in de aanbieding heeft...
• De tijd 'in between jobs' waarin je blij bent dat er zoiets bestaat als een werkloosheidsuitkering in België, maar je kapot gaat van schaamte telkens je je buurman ziet vertrekken naar het werk en jij opnieuw een dag thuis blijft...
• De maanden - voor sommigen jaren - dat je lichaam niet meer in staat is om te werken, ook al wil het bovenste deel van je lichaam dat zo graag anders...

Die periodes van 'op de bank zitten', die voelen zo verdomd moeilijk.

Weinig begrip

In tegenstelling tot de topsport - waarin iedereen erkent dat 'op de bank zitten' geen fijne tijd is - kan je in de rest van onze maatschappij op bijzonder weinig begrip rekenen als je je in deze situatie bevindt. Het maakt daarbij niet eens uit of het jouw bewuste keuze was, of je gedwongen werd door externe omstandigheden.

In het begin zijn er nog sympathiebetuigingen, maar van zodra het langer duurt dan gepland - voor zover je zoiets kan plannen - begint er al snel iets als onbegrip te sluipen in de commentaren: 'ben jij nu nog niet terug aan de slag?'

Echt wat onze eigen innerlijke criticus op dat moment nodig heeft!

Als levensloopbaanbegeleider zie ik mijn klanten geregeld worstelen met dit gegeven: je voelt je buitengesloten uit de wereld waar je tot voor kort wel nog actief deel van uitmaakte, terwijl je je net verbonden wil voelen. Met die anderen én met jezelf.

Het is helaas zo dat de angst om in deze fase terecht te komen veel mensen langer dan goed voor hen is vast doet houden aan een bepaalde baan of context die nochtans toxisch voor hen is wegens té uitdagend, of net niet uitdagend genoeg.

Het vraagt heel wat MOED om bewust uit gelijk welke kooi te stappen, of het nu een blikken of een briljanten kooi is...

Kantelen die handel!

Daarom bezorg ik je tips om de leegte in te vullen die je voelt als jij je - om wat voor reden ook - tijdelijk afgesloten voelt van 'de werkende wereld':

• Aanvaard deze tijdelijke break in je beroepsactief leven, in plaats van jezelf ertegen te verzetten: wat je accepteert, transformeert
• Denk het om: nu heb je wél tijd, een nog schaarser goed dan geld! Als je twijfelt aan de juistheid van die uitspraak, loop 'ns binnen in een ziekenhuis, of lees de overlijdensberichten in de krant
• Gebruik je tijd om dingen te doen waar je binnen afzienbare tijd opnieuw niet meer aan toe komt en waar je voorheen zo naar snakte
• Vertraag: ga lange wandelingen maken in de natuur, neem vaker je fiets; als je geen firmawagen meer hebt, zal je dat sowieso moeten doen, dus maak van de nood een deugd...
• Ga lummelen: laat verveling toe en word vanuit die verveling opnieuw creatief
• Ruim je huis eens écht op, verwijder balast uit je huis én je hoofd
• Ga boeken lezen in de leeszaal van een bibliotheek: probeer een keer gedichten te lezen of boeken of tijdschriften over onderwerpen die je anders nooit bekijkt; leer opnieuw vanuit verwondering te kijken naar de wereld
• Ga overdag naar de bioscoop
• Pik een museum of 3 mee, liefst telkens in een andere stad en gebruik het openbaar vervoer of je fiets om daar te geraken; voel je bezoeker van je eigen land en kijk als toerist naar steden in je eigen land
• Herneem een oude hobby, of ga iets bijleren dat je al lang wil leren
• Ga lekkere taart eten in een sjieke tearoom of ga overdag rustig lunchen op restaurant. Genieten van het leven is toegestaan, wat je innerlijke criticus je daarover ook vertelt
• Sport overdag, beweeg!
• Bekijk een hele TV-serie in één keer
• Maak 'n gedrukt foto-album van al die foto's op je smartphone of PC
• Neem de trein naar een stad die je niet kent en ga daar zomaar wat verdwalen, gewapend met een klein schriftje of je smartphone om onverwachte 'invallen' te noteren
• Kook gezonde maaltijden en tafel opnieuw gezellig thuis, in plaats van 'op een drafje'
• Zoek je kinderen - of je ouders - 'ns onverwachts op
• Zorg goed voor jezelf: dat is jouw verantwoordelijkheid ten aanzien van de maatschappij op het moment dat je even niet beroepsactief bent op een moment dat je dat wel zou kunnen zijn. Door goed voor jezelf te zorgen, zal je sneller en duurzamer opnieuw kunnen deelnemen, op een wijze die beter bij jou past. Daar wordt iedereen beter van!
• Leer op een andere manier omgaan met de kritiek die je krijgt, van jezelf of je omgeving; een goede coach, psycholoog of therapeut helpt je daarbij.

Kortom: leef bewust in het hier en nu en savoureer de tijd die je in je schoot geworpen krijgt, in plaats van ertegen te vechten.

Foto Danielle Macinnes @ Unsplash