+32 477 30 66 99 ilse@kantel.be
Professionele statuutschaamte

Professionele statuutschaamte

door | apr 12, 2021 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

https://www.kantel.be/professionele-statuutschaamte

Professionele statuutschaamte

Het verspreidt zich als een pandemie en het doet ontzettend pijn: statuutschaamte.

Bovendien tref je het aan in alle geledingen van de maatschappij.

Bij zelfstandigen

→ ZZP'ers - zelfstandigen zonder personeel, vaak dienstverleners, innerpreneurs - die opnieuw in dienstverband 'moeten' gaan werken om financieel rond te komen en dat amper luidop durven zeggen

→ Entrepreneurs die hun zaak stopzetten, mensen moeten ontslaan en zich gefaald voelen voor het leven

→ Kunstenaars, die permanent schipperen tussen verwijten als 'subsidieprofiteur' en dagen van zwart zaad waarop er niets is: leegte, nada, geen vangnet en finaal ook geen creativiteit meer

Bij werknemers

→ Vastbenoemde ambtenaren die amper durven zeggen dat ze vastbenoemd zijn, omdat ze liever niet geassocieerd worden met enkele minder bevlogen collega's, terwijl zij zelf héél betrokken zijn en vanuit hun dienstverlenende levensvisie voor 'een baan bij de overheid' kozen

→ Werknemers die er al jaren van dromen om zelfstandig te worden, die stap blijven uitstellen en ondertussen al niet meer luidop durven praten over hun verlangen, uit angst niet ernstig genomen te worden

→ Mensen zonder universitair diploma, mét het verlangen om grootse dingen te doen in de wereld, maar geen stappen durven zetten, omdat ze niet het juiste boterbriefje kunnen voorleggen

→ Mensen met ontzettend goede 'credentials', de juiste boterbriefjes, massa's relevante ervaring die toch niet aan de bak komen en zich elke ochtend schamen zolang zij NIET naar 'hun werk' kunnen vertrekken

Bij wie niet (meer) werkt

→ Zij die door ziekte hun leven niet kunnen vormgeven zoals ze dat heel graag wel zouden willen en zichzelf 'verstoppen', ver weg van de oordelende blikken en blitse Instagramfoto's

→ Zij die de zorg voor kinderen of ouderen op zich nemen, daar niet financieel voor gewaardeerd worden en zichzelf dan ook niet als 'rendabel' beschouwen

→ Mensen wiens pensioen nadert en die 'het zwarte gat' vrezen omdat ze zich 'niet meer nuttig voelen'...

Kantelen die handel

 

Het raakt me
dat we zo hard oordelen.

 

Dat we elkaar EN onszelf

reduceren

tot een louter economische factor...

Zingeving heeft veel gezichten

Alsof er maar 1 'juiste manier' bestaat om 'een goed leven' te leiden.

Alsof jouw professionele statuut definieert wie je bent en wat je waard bent, als mens.

Dat klopt toch niet?

Zoveel mensen er zijn, zoveel manieren zijn er om het leven zinvol vorm te geven,

met of zonder betaald werk

Als 'het geijkte pad' - wat dat ook betekent - niet het jouwe is, betekent dat niet dat je faalt in het leven.

Het is wel een uitnodiging om op ontdekkingstocht te gaan hoe jij het beste kan maken van jouw leven.

Om je statuutschaamte overboord te gooien, zodat je goed zorg kan blijven dragen voor jezelf, elkaar en onze planeet.

https://www.kantel.be/professionele-statuutschaamte
Ja, dit herken ik...

Wat is een kantelpunt in een mensenleven?

Wat is een kantelpunt in een mensenleven?

door | dec 14, 2020 | Maatschappelijk kantelpunt, Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Wat is een kantelpunt?

In een complex systeem (*) zoals een mensenleven spelen allerlei factoren en processen die een niet-lineaire (*) reactie kunnen veroorzaken. Zo kan een systeem heel lang 'stabiel' lijken, terwijl het toch vrijwel onzichtbaar wordt ondergraven.

Door die geleidelijke ontwikkeling wordt de veerkracht (*) van het systeem steeds geringer en wordt het systeem steeds fragieler. Veranderingen die gewoonlijk optreden, gaan langer of korter duren. Het systeem 'weet' op de duur niet meer welke kant het op moet.

Uiteindelijk is in deze omstandigheden een kleine verstoring voldoende voor de omslag naar een nieuwe 'stabiele' (*) toestand.

Die nieuwe stabiele toestand kan als bijzonder oncomfortabel ervaren worden. Zeker wanneer je liever terug wil naar de situatie van voor het kantelpunt. Maar net dat is niet meer mogelijk wanneer een kantelpunt overschreden werd.

(*)

  • Denk bij het woord 'systeem' aan een sociaal, mentaal, economisch, maatschappelijk of natuurkundig systeem
  • Niet-lineair betekent complexer dan 'oorzaak-gevolg' of 'actie-reactie'; snel, onzeker en vaag dus
  • Het concept 'veerkracht' is een onderdeel van het concept 'stabiliteit' dat op zijn beurt het vermogen aangeeft van een systeem om een verstoring te weerstaan. Stabiliteit staat voor 'onveranderd blijven, ondanks weerstand'. Veerkracht is dan 'het vermogen om terug te keren naar de oorspronkelijke toestand, na een tijdelijke verstoring'.

De 'fatale' verstoring wordt overigens vaak als oorzaak gezien van het kantelpunt, terwijl het in werkelijkheid de langdurige, geleidelijke invloed van verschillende externe factoren is die de echte oorzaak is. 

Wat is een kantelpunt? - https://www.kantel.be/2020/12/wat-is-een-kantelpunt/

Katalysator voor verandering in je werk of leven

Het kan wel heel lang duren voordat jij je bewust bent van de kwetsbaarheid van jouw systeem. Zolang je over voldoende veerkracht beschikt, kan je namelijk flexibel omspringen met verandering, met onzekerheid.

Eens het kantelpunt bereikt echter, voel je de nood om te kantelen als bijzonder urgent: iets moet veranderen! De weg die je dan wil of kan opgaan, is echter nog onduidelijk. Dat zorgt voor veel onzekerheid en doet je wankelen.

In een mensenleven ervaren we een kantelpunt als hét moment waarop de nood om te kantelen scherp voelbaar is.

Een kantelpunt in een mensenleven is dus een belangrijk moment in ons bestaan 

met een dergelijke impact

dat het NA drastisch anders is dan het VOOR.

De kracht van een kantelpunt

Een kantelpunt is een uitnodiging tot reflectie:

 

Geen weg terug

Wanneer jouw veerkracht afneemt, kan er dus bij een kleine verstoring een kantelpunt bereikt worden waarbij jouw functioneren drastisch verandert. En eigen aan systemen met een kantelpunt is dat teruggaan naar de toestand van vlak voor het kantelpunt onvoldoende en vaak zelfs onmogelijk is. Je moet dus kantelen en dat is een pittig proces.

Omdat tijdens het kantelen zekerheden op losse schroeven komen staan, ga je als persoon wankelen. Net daarom gaat een persoonlijk kantelpunt vaak gepaard met tijd voor reflectie, stilstaan, achterom kijken.

Voor het maken van een reis naar binnen, naar wat voor jou essentieel is.

 

De kracht van bomen is dat ze groeien in stilstand

Paul de Wispelaere - Schrijver

 

Dat is wat ik ervaar momenteel! Contacteer me

Waarom 'niet mogen werken' pijn doet

Waarom 'niet mogen werken' pijn doet

door | sep 3, 2020 | Kantelen, Maatschappelijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

  • Ben jij een creatieveling die sinds 2020 blijft scheppen, publiek of geen publiek?
  • Of ben jij een dienstverlener die tandjes blijft bijsteken, tegen beter weten in?

Dat doe je vast niet omdat jij van de hemelse dauw kan leven. Of omdat je het fijn vindt je talent gratis weg te geven...

Neen, de kans is groot dat je het doet omdat een innerlijk vuur jou drijft:

  • jij voelt EEN DRANG om te creëren
  • je MOET zorgen, voor mens, dier of planeet

Want voor jou is 'werk' meer dan 'een ruilovereenkomst waarbij tijd en talent ingewisseld worden tegen geld'.

Het is een manier om uitdrukking te geven aan wie jij in essentie bent en wat je te doen hebt in dit leven:

 

 

 

https://www.kantel.be/2020/09/mag-het-wat-meer-zijn/

 

En begrijp me niet verkeerd:

Wie zijn 'purpose' in het leven vindt, mag zich gelukkig prijzen... 

Maar er is helaas ook aan deze medaille een keerzijde.

De keerzijde van bevlogenheid

  • Stel je hun pijn voor wanneer bevlogen, betrokken mensen niet meer gevraagd worden om hun werk te doen, terwijl ze dat wel nog willen en kunnen
  • Of beeld je in wat er gebeurt wanneer zij uitdrukkelijk gevraagd worden om hun werk NIET te doen (*) omdat een hoger doel zoals de wereldwijde volksgezondheid moet gevrijwaard worden

Dat is wat door COVID-19 gebeurde in 2020. En dat deed pijn.

Want als de waardering van klanten of een publiek uitblijft, vragen performers en dienstverleners - die leven van 'verbinden met mensen' - zich af:

"Als wat ik doe niet hoort bij de 'essentiële' beroepen, ben IK dan nog wel relevant?"

  • Hoewel het antwoord op die vraag manifest 'JA' is...
  • en elk zinnig mens begrip heeft voor het hoger doel en daarom de COVID-19 maatregelen respecteert...

... is het niet abnormaal dat dit soort gedachten voor existentiële onzekerheid zorgt waarmee je niet moet blijven zitten in je eentje.

Mag het wat meer zijn?

Het brengt echter ook iets anders aan het licht.  Namelijk dat arbeid in het beste geval voor zingeving in ons leven zorgt...

Voor wat er gebeurt als deze bron van zingeving wegvalt, was bitter weinig aandacht in 2020. We hadden vooral aandacht voor de financiële consequenties... Het gevolg van het verengen van het begrip 'arbeid' in de loop van de tijd. 'Werk' verwijst tegenwoordig hoofdzakelijk naar 'verbonden zijn door een arbeidsovereenkomst'. Terwijl er zoveel andere manieren bestaan om via arbeid een toegevoegde waarde te bieden aan je eigen leven én de maatschappij.

Het begon fout te lopen met de link tussen zingeving en arbeid sinds we gingen spreken over 'een arbeidsmarkt' en de marktprincipes het levensdomein 'werk' zijn binnengeslopen...

Een direct gevolg daarvan is dat steeds meer mensen almaar moeilijker uitdrukking kunnen geven aan wie ze zijn en wat ze te doen hebben, op een manier die bij hen past en die hen voldoening schenkt. 

Kantelen die handel! Mag het wat meer zijn?

 

Fout paradigma

Jammer genoeg zijn de oplossingen waarmee we tot nu toe die handel probeerden te kantelen niet de juiste:

  • wie niet de kans krijgt zijn missie ten volle te beleven - omdat een doorgedreven economisch denken geen toegevoegde waarde ziet in zijn talent - zit niet te wachten op iemand die hem begeleidt of omschoolt naar één of andere bullshit-job die toevallig 'beter in de markt' ligt
  • zo iemand is geen vragende partij om zijn purpose opzij te schuiven en te reduceren tot een hobby, terwijl hij de kost moet verdienen in een context die hem niet boeit: daar word je namelijk ziek van in plaats van gelukkig
  • alle VDAB-cijfers over knelpuntberoepen ten spijt, als je talent niet aansluit bij wat je 'om den brode' doet, zal het geen duurzaam huwelijk worden, hoe zeker je ook bent van een inkomen
  • en wat te zeggen over alle vormen van arbeid waarvan wij het ondertussen normaal vinden dat er geen of absurd weinig maatschappelijke erkenning tegenover staat zoals het opvoeden van kinderen, of de zorg voor iedereen die niet meer bijdraagt aan 'het economisch model'?

De bedenkers van deze oplossingen gaan helaas uit van hetzelfde paradigma. Een paradigma waarin mensen gereduceerd worden tot een middel, of waarin mensen zichzelf reduceren tot middel...

En dat drukt behoorlijk op ons maatschappelijk welbevinden.

'Kantelen die handel' vraagt niet om meer van hetzelfde. 't Is hoog tijd voor een vraag op een hoger niveau...

 

In welk soort maatschappij willen wij leven?

Willen we een maatschappij waarin we onszelf reduceren tot een economische kostenpost, tot we erbij neervallen? Dan hebben de burn-& bore-outs van de voorbije jaren ons niets geleerd.

Willen we een maatschappij waarin de mens zich moet aanpassen aan het systeem, of andersom? Moet een systeem zijn eigen bedenker verzwakken of versterken? 

Want gelukkig is dit ook waar: wie wél zijn purpose kan leven, overstijgt zichzelf én zijn eigenbelang. Hij of zij doet er alles aan om goed te zorgen voor de omgeving waaraan hij zoveel te danken heeft...

 

Hoe kantelen we in de juiste richting?

Met welke oplossingen kunnen we komen voor de uitdagingen van de toekomst? Gelukkig denken we daar met velen over na en boeken we al mooie resultaten, op verschillende niveaus. Vanuit mijn perspectief als kantelaar, denk ik hieraan:

  • Bouwen aan een samenlevingsmodel waarbij ZINGEVING voorop staat, waarbij de economie ten dienst staat van het leven, in plaats van andersom. En dan meteen in dienst van ALLE leven, ook het leven van planten, dieren, rivieren en zeeën, de grond waarvan wij eten, de lucht die we inademen. Zodat er nog een leefbare planeet overschiet voor toekomstige generaties
  • Investeren in een preventief beleid dat het belang van bewust leven voorop stelt, te beginnen in de kleuterklas
  • Iedereen die hier op latere leeftijd op individueel niveau mee aan de slag wil op professionele wijze ondersteunen zodat de olievlek zich bottom-up kan verspreiden

Het momentum is er. En maatschappelijke transitie volgt na individuele transformatie van héél veel mensen.

Ik hoop vurig dat dit besef doordringt.

En ik blijf er graag aan bijdragen, via de coachingstrajecten die ik aanbied aan mensen die een zinvolle invulling willen geven aan hun leven via 'werk dat écht past bij wie ze zijn' en 'wat ze te doen hebben' in het leven...

Ilse Schorrewegen

(*) niemand kan beter uitdrukken wat wij missen wanneer kunstenaars hun werk niet meer mogen doen, als kunstenaars zelf:

 

Klik hier als jij graag wil stilstaan bij wat je écht wil in het leven...

Conflicten, grenzen en pleasen

Conflicten, grenzen en pleasen

door | mei 22, 2020 | Persoonlijk kantelpunt

Conflicten kantelen

Je kent dat wel: een situatie waarin de ander jou maar niet lijkt te willen begrijpen, hoe goed jij het ook met de ander voor hebt.

Om één of andere reden dring jij niet door:

  • de ander ziet jouw goede intentie niet
  • begrijpt niet wat je zegt
  • aanvaardt je advies niet
  • luistert niet
  • behandelt je alsof je van een andere planeet komt
  • of negeert je gewoon, laat je links leggen

Al die situaties voelen vreselijk omdat jij je niet erkend voelt als mens.

Dus ga je nog meer overtuigen dat jij en jouw visie, jouw mening er wel degelijk mogen zijn. Je draagt wetenschappelijk bewijs aan, zet je beste redenaarstechnieken in, schakelt bondgenoten in ter overtuiging, maar helaas:

Hoe meer jij je best doet om de ander te overtuigen, hoe minder je boodschap doordringt en hoe meer de ander afhaakt.

Voor je het weet zit je in een gepolariseerde situatie en beland je midden in een conflict..

Hoe vermijd je escalerende conflicten?

Stel je vast dat je in een conflict bent terecht gekomen of dreigt terecht te komen?

Dan is het belangrijk om de verbinding met je bewustzijn te herstellen of goed te bewaken. De stressresponsen van ons reptielenbrein treden namelijk in werking telkens we geconfronteerd worden met 'gevaar'. 'Niet erkend worden in je bestaansrecht' vertaalt jouw brein als 'gevaar', net zoals het vroeger 'oog in oog met een leeuw staan' vertaalde als 'gevaar'.

Dus geeft het brein het signaal aan het lichaam om te vechten - meestal met woorden - vluchten - als vechten niet lukt - of bevriezen, waarbij mensen 'dichtklappen'. Eens die responsen in werking zijn, krijgen we nog heel moeilijk toegang tot dat deel in ons brein waar ons bewustzijn huist. Waar de poort tot relativeren en dingen in perspectief zien zich bevindt.

Om te vermijden dat je 'op sleeptouw genomen wordt door de VVV-reacties van je reptielenbrein', kan je leren om jezelf volgende vragen te stellen bij aanvang van een mogelijke conflictsituatie:

  • Is het echt zo dat de ander mij niet WIL begrijpen?
  • WIL de ander me niet begrijpen, of KAN de ander me om één of andere reden niet begrijpen?
  • Wat begrijp IK nog niet OVER de ander dat maakt dat de ander reageert zoals die doet?
  • Wat begrijp IK nog niet OVER de situatie dat maakt dat de ander reageert zoals die doet?
  • En wat wil ik hier en nu graag anders?

Ga vervolgens bewust aan de slag met het enige waar je ALTIJD een vat op hebt, namelijk JE EIGEN GEDRAG:

Hulp bij nodig?

  • Worstel jij met conflictsituaties?
  • Ga je ze liever uit de weg, behoud jij liefst van al 'de lieve vrede'?
  • Betekent dat helaas dat je vaak over je grenzen laat gaan in interactie met anderen?

Dat kan te maken hebben met de verbinding die je met jezelf verbreekt.

Conflicten zijn in essentie nochtans fantastische leermomenten om te groeien als mens.

Op voorwaarde dat je er op de juiste manier mee omgaat...

Elk conflict leert je namelijk iets over wat jij héél belangrijk vindt, jouw waarden en behoeften. Telkens een waarde of behoefte voor jou niet vervuld is, voed je het conflict in jezelf.

Dat is echter een keuze die jij maakt.

Zo kan je net zo goed op een positieve, opbouwende manier leren uitdrukking geven aan wat jij WEL belangrijk vindt, in plaats van woorden te geven aan wat je NIET wil.

Dan vergroot de kans dat jij - of de ander - uit 'weerstand' blijft en hoeft er geen conflict te ontstaan, wel een leerzame dialoog.

Benieuwd hoe dat werkt?

Ja, daar heb ik wel interesse in, contacteer mij

Kalm blijven in tijden van crisis: zo doe je dat

Kalm blijven in tijden van crisis: zo doe je dat

door | mei 2, 2020 | Maatschappelijk kantelpunt, Persoonlijk kantelpunt

https://www.kantel.be/2020/05/kalm-blijven-in-tijden-van-crisis-video/

Kalm blijven in tijden van crisis: zo doe je dat

Maatschappelijke crisissen hebben zo hun eigen dynamiek en gevolgen:

  • het corona-virus maakt in 2020 de fragiliteit van ons leven zo 'tastbaar' dat we ons massaal existentiële vragen stellen
  • eerder hadden we al 9/11, terreuraanslagen en bankencrisissen met een gelijkaardige impact
  • en wat de impact van de klimaatverandering zal zijn, kunnen we vandaag zelfs nog niet bevatten

Deze maatschappelijke kantelpunten zorgen voor behoorlijk wat onzekerheid waardoor je als individu de grond onder je voeten kan voelen wegzakken.

Daarom is kalm blijven in tijden van crisis broodnodig.

Om je daarbij te helpen, bundelde ik een paar lifechanging inzichten in een video aan het einde van dit artikel.

Maar eerst vertel ik je wat meer over de werking van ons stressbrein. Want zelfkennis is het begin van alle wijsheid.

Onzekerheid is de vijand van controle

Als jij het gewend bent om je leven 'onder controle' te hebben, is onzekerheid allesbehalve welkom. Onzekerheid knaagt aan mensen. Zeker als ze langere tijd aanhoudt.

Toch heb jij daar zelf een vat op: emoties als angst, verdriet en boosheid ontstaan vooral door de zorgen die wij ons maken OVER een toekomst die we ons nog niet kunnen voorstellen.

De verhalen die jij jezelf vertelt over hoe moeilijk jouw mogelijke toekomst zou kunnen worden, triggeren dus jouw stressbrein veel meer dan de omstandigheden dat zelf doen

Die verhalen over jouw verwachtingen voor de toekomst kritisch onderzoeken en bevragen, kan je dus helpen om kalm te blijven in tijden van crisis.

Stressresponsen

Tijdens een crisis schiet ons oeroude reptielenbrein in actie met de volgende VVV-reacties:

Vechten - FIGHT

Vechten doen wij vandaag niet meer zo vaak 'van mens tot mens, met blote vuisten', wel met woorden of destructief gedrag.

Je ervaart onmacht en je wil geen onmacht voelen. Je verzet je tegen de situatie zoals die is, of tegen wat je voelt bij de situatie. In plaats van je onmacht uit te spreken, maak je verwijten, veroordeel je alles en iedereen wat je niet zint. Je boosheid richt zich naar alles en iedereen BUITEN jou.

Zolang je kan aanklagen en veroordelen, hoef je immers niet naar binnen te kijken...

Vluchten - FLIGHT

Bij vluchtgedrag kan je je onttrekken aan de situatie die niet goed voelt. Letterlijk: je gaat weg van wat niet goed voelt. Of figuurlijk: dan doe jij alsof er geen probleem is, ga je minimaliseren wat je ervaart.

Je kan je toevlucht zoeken in verdovende middelen om wat pijn doet minder te voelen:

  • alcohol
  • hard of soft drugs
  • Netflix
  • koffie, sloten koffie...

maar evengoed:

  • intensief competitief sporten als je geen topsporter bent
  • héél zweverig gedrag vertonen en alle voeling met de realiteit verliezen
  • nog harder gaan werken: 'drukdrukdruk doen' zodat je toch maar niet moet stilstaan bij wat je voelt, bij wat er zich aandient in je leven

Bevriezen - FREEZE

Ook al zeg je tegen jezelf: 'wees kalm, geen paniek, alles komt goed', krijg je toch niets meer gedaan, je lijkt wel verlamd. Je hoofd voelt wollig, je kan je niet concentreren, voelt je leeg, verloren. Er komt 'niets deftigs uit je handen', 'niets zinnigs uit je hoofd'. Je kan je hierdoor heel verdrietig voelen, tot zelfs apathisch...

Dat oerbrein van ons - met zijn focus op overleven, voortplanten en daarom veiligheid - is een fantastisch instrument als ons leven echt in gevaar is. Maar helaas bewijst het ons slechte diensten als er geen acuut levensgevaar is en ons brein onze reactie op een stressvolle situatie wel zo 'interpreteert'.

Tijdens een maatschappelijk kantelpunt schiet bovendien niet alleen JOUW reptielenbrein in actie, maar gebeurt dat bij ALLE betrokkenen, waardoor de effecten nog versterkt worden.

Je bewust zijn van je eigen patronen wordt dan nog belangrijker, wil je helder kunnen blijven denken en niet ten prooi vallen aan massapsychose of conspirituality.

Bewustzijn, helder denken en creativiteit als sleutel

 

In tijden van crisis wil je net toegang krijgen tot dat ander deel van je brein, daar waar je bewustzijn huist. Want dat bewustzijn brengt soelaas in de vorm van relativering, reflectievermogen, denkvermogen en creativiteit. 

Dankzij die creativiteit kunnen wij veerkrachtig omgaan met de stormen die het leven nu eenmaal op ons pad brengt...

Wie erin slaagt de kracht van zijn bewustzijn aan te boren, voelt zich geen weerloos slachtoffer meer: je neemt de regie over je eigen leven - je werk, je relaties, je gezondheid, je inkomen, je persoonlijke groei - dan BEWUST ZELF in handen.

Want je mag dan niet altijd impact hebben op WAT er gebeurt in je leven, je hebt wél altijd impact op hoe jij ermee omgaat.

Geniet van de video!

Als je hem leuk vindt, geef hem een 'duim op'...