Vlaams kanteldroomscenario

Vlaams kanteldroomscenario

Deze zin deed me watertanden om het vervolg van Jonathan Holslag’s essay over een Vlaams kanteldroomscenario met de naam Vlaanderen 2055 en uitgegeven bij De Bezige Bij te lezen:

Echte vooruitgang is het vermogen om mensen meer mens te laten zijn, om meer van onze behoeften te bevredigen, meer van onze talenten te ontwikkelen en onze veelzijdigheid beter tot uiting te laten komen. Het betreft een combinatie van machtspolitiek en waarden, van realisme en idealisme.

Jonathan Holslag

Politicoloog, beleidsadviseur en opiniemaker, VUB en Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek Vlaanderen

Dat er nood is aan een maatschappelijk kanteldroomscenario in Vlaanderen blijkt uit onderstaande tabel met Indicatoren van tevredenheid op het werk (op een schaal van 100) in Vlaanderen:

 

Vlaanderen

Hoogste

Tevreden met werk

77

83

Wat ik doe is betekenisvol

54

79

Tevreden met werk-en vrijetijdsbalans

64

76

Ik haal voldoening uit wat ik doe

43

75

Ik kan tonen wat ik waard ben

55

70

BRON: ESS voor Vlaanderen en het gemiddelde van 30 Europese landen

Het is glashelder: we halen veel te weinig voldoening uit wat we doen.

Dat wist ik ook zonder bovenstaande tabel. Dagelijks begeleid ik als Kantelaar immers mensen die willen kantelen naar een leven waarin ze meer zingeving en voldoening willen. Vaak ontstaat dat verlangen naar aanleiding van een professioneel of persoonlijk kantelpunt in hun leven, genre herstellen van een ernstige ziekte, burn-out, ontslag, midlife-update, empty-nest syndroom, pensioen in zicht. Soms ook naar aanleiding van een maatschappelijk kantelpunt, zoals de bankencrisis, 9/11 en, in 2020: de coronapauze.


Van kanteldroomscenario als individu of bedrijf...

Als individu kan je werken aan meer voldoening door het volgen van individuele levensloopbaancoaching. En het  wordt nog veel krachtiger als ook het bedrijf of de organisatie waarvoor je werkt investeert in een waardengerichte organisatiecultuur. Als jouw individuele waarden weerspiegeld worden in wat je opdrachtgever neerzet in de wereld, geeft dat ontzettend veel voldoening.

...naar kanteldroomscenario als regio

Maar stel je nu eens voor dat we het nog wat ambitieuzer zouden aanpakken en als regio Vlaanderen tegemoet willen komen aan het onderhuids verlangen om ons als mens zo volledig mogelijk te ontplooien: dat is waartoe dit hoopvol essay inspireert.

Ja, jij kan wel het verschil maken!

Als individu kan je wel degelijk het verschil maken: als eerder cynisch volk vergeten we te gemakkelijk dat ons economische gewicht tijdens ons leven gemiddeld maar liefst 2,7 miljoen euro bedraagt! Door bewuste(re) keuzes te maken, je stem te gebruiken, heb je impact:

  • Koop NIET bij bedrijven die mensen uitbuiten, hier, of elders in de wereld.
  • Koop GEEN producten die niet geproduceerd worden met respect voor mens, dier en planeet.
  • Koop wel bij lokale bedrijven die belasting betalen en respectvol omgaan met medewerkers, grondstoffen en hun omgeving. Ook als die niet de goedkoopste op de markt zijn! Goedkoop = heel vaak duurkoop omdat de kosten voor de maatschappij niet in rekening worden gebracht. En 'de maatschappij', dat zijn wij!
  • Consumeer minder en beter.
  • Denk 5 x na voor je je verplaatst: is die verplaatsing noodzakelijk en kies je wel het beste vervoermiddel?
  • Wordt je duurzaam gelukkig van datgene waar jij geld of tijd spendeert? Of is het eerder een vluchtmiddel om een lastige emotie te onderdrukken, zoals verveling, of jezelf niet erkend, niet geliefd voelen?

Om te kunnen slagen, moet verandering vooruitgang zijn en moet ze gedragen zijn door alle burgers. Een top-down aanpak alleen werkt niet.

De grootsheid van een samenleving zit immers in de ambitie van de mensen, de ambitie om samen een betere toekomst te maken. Welnu, laat ons dan ambitieus zijn, in een streven om met meer zelfvertrouwen de rest van de wereld tegemoet te treden, meer te genieten van onze talenten en ons technologisch vernuft!

Jonathan Holslag in het essay Vlaanderen 2055

Daar kan niemand tegen zijn... Maar hoe doen we dat dan terwijl er wel degelijk behoorlijke uitdagingen in onze maatschappij te tackelen zijn?

Eerst de weg naar binnen...

Laten we starten met introspectie. Volgende vragen waartoe Jonathan zijn lezers op pagina 29 uitnodigt, komen niet toevallig ook ruimschoots aan bod tijdens individuele kantelcoachingstrajecten:

  • Wie ben ik?
  • Hoe kan ik elke dag mijn veelzijdigheid inzetten?
  • Hoe wordt mijn lichaam gevoed en beschermd, mijn verstand gestimuleerd, hoe worden mijn handen uitgedaagd om er inspanningen mee te leveren?
  • Hoe word ik creatief aangemoedigd en geïnspireerd?
  • Welke plek krijgt schoonheid in mijn leven?

Deze vorm van introspectie over normen en waarden, met aandacht voor zowel hoofd, hart, handen en ziel is zinvol en nodig. Zeker op een kantelpunt in je leven heb je hier baat bij. Om vervolgens aan outrospectie te kunnen doen, je open te stellen voor anderen en hun behoeften. Je bent immers pas klaar om verbinding te maken met de rest van de wereld op het moment dat je jezelf voldoende kent en waardeert.

Als ik niet aan mezelf denk, wie zal er dan aan mij denken?

Als ik alleen maar aan mezelf denk, waarom besta ik dan?

Maxim Gorki - Russisch schrijver

...dan de weg naar buiten

Holslag formuleert 10 grote regionale ambities die geluk dichterbij kunnen brengen:

  1. Veiligheid
  2. Welvaart
  3. Duurzaamheid
  4. Productiviteit
  5. Efficiënte overheid
  6. Gezamenlijke doelen die leiden tot solidariteit en positieve wederkerigheid
  7. Ondernemende samenleving
  8. Kennis en innovatie ten dienste van de mens
  9. Vlaanderen = aantrekkelijke regio
  10. Cultuur en kunst zijn prominent aanwezig

Niet toevallig hoor ik deze elementen ook geregeld tijdens individuele gesprekken naar boven komen.

Mensen die opgebrand zijn bijvoorbeeld, ervaren veel baat door tijdens hun herstelproces bewust tijd te maken om in de natuur te zijn, om actief met kunst en cultuur aan de slag te gaan.

Jonathan pleit hierbij om echt egoïstisch te zijn en te streven naar een zo volledig mogelijk leven, een vol leven met succes op materieel vlak, maar ook op vlak van gezondheid, vriendschap en schoonheid en de plezierige ervaring dat we als mens toch verdomd intrigerende wezens zijn.

Jonathan Holslag in het essay Vlaanderen 2055

Het model dat de schrijver voorstelt om tot groei op mensenmaat te komen, is krachtig in al zijn eenvoud. Omdat het de menselijke waarden achter de financiële waarde herontdekt en de vooruitgang ten dienste van de mens stelt:

Vlaanderen 2055: een model voor groei door Jonathan Holslag

Vlaanderen 2055: een model voor groei door Jonathan Holslag

Uiteraard is de schrijver niet blind voor belangrijke uitdagingen waarvoor hij originele oplossingen biedt, gaande van het herstellen van ons zelfvertrouwen als antwoord op het heersende conservatisme, cynisme en sarcasme, tot en met het decentraliseren van grote naar middelgrote steden met in het centrum gelukkige, betrokken, ondernemende bewoners.

Het klinkt mij als muziek in de oren want ook ik voer als innerpreneur een vurig pleidooi voor meer bevlogenheid en betrokkenheid en ben ervan overtuigd dat de oplossingen die de schrijver aandraagt voor de juiste context zorgen.

Basiskansen in plaats van een basisinkomen

Het hoofdstuk over het belang van het voorzien van basiskansen ten voordele van het invoeren van een basisinkomen roept op om ambitieuzer te zijn dan iedereen ‘slechts’ van een basisinkomen te voorzien. De schrijver wijst zijn lezers op de risico’s die verbonden zijn aan het eenvoudig uitdelen van geld in een economie die gericht is op competitiviteit en ‘overleven’: dat kan ook de zin voor initiatief fnuiken en garandeert niet dat mensen dat geld duurzaam zullen investeren of spenderen.

Ondernemerschap dat groeit vanuit schaarste, is immers van een heel andere orde dan ondernemerschap en initiatief dat groeit uit een kansrijke context waarin innovatie wordt aangemoedigd en ontstaat. Mensen moeten volgens hem geprikkeld worden om voor en met hun inkomen de juiste dingen te doen.

Willen we zoveel mogelijk mensen de mogelijkheid bieden om op waardige wijze in hun behoeften te kunnen voorzien, ondermeer door te voorzien in de behoeften van anderen, dan moeten we streven naar een solidaire economie die kansrijk is, zodat parameters als zekerheid en comfort gegarandeerd zijn, maar ook parameters als schoonheid en zelfontplooiing.

Jonathan Holslag in het essay Vlaanderen 2055

Inzetten op 4 grote sectoren in 2055

Holslag gelooft dus net als ik in het belang van een bezielde maatschappij om ongelijkheid en kansarmoede te voorkomen. 4 grote sectoren van de economie in het kanteldroomscenario voor 2055 zijn volgens de schrijver:

  1. Industrie en landbouw
  2. Bouw
  3. Onderwijs
  4. Gezondheidszorg

en hij schetst aan de hand van heel concrete voorbeelden een prachtig kanteldroomscenario dat menig betrokken en bevlogen medemens zal doen glimlachen, hopen en - zo was het alleszins in mijn geval - zich de vraag doet stellen: hoe kan ik hiermee aan de slag, liefst vandaag nog?

De schrijver anticipeert trouwens wel op jouw mogelijke ‘ja maar’s, meer bepaald in het voorlaatste hoofdstuk waarin hij topics als oprukkend nationalisme, zin of onzin van de democratie en de vrije markt, vooruitgangsoptimisme en de rol van cultuur aan bod laat komen.

Kantelen die handel!

Eindigen doet Jonathan Holslag met een oproep: de tijd is rijp om de omslag te maken, om dat kanteldroomscenario te gaan realiseren. Dat weet hij want tijdens zijn vele omzwervingen als politicoloog en schrijver hoort hij bedrijven gepassioneerd pleiten voor duurzaamheid en vakmanschap, hoort hij jongeren die een alternatief willen voor de kavelwijken en autoverslaving, die als de dood zijn om dezelfde afmattende forenzentrip van en naar afmattend kantoorwerk te moeten maken.

En daarmee is de cirkel rond:

  • als Kantelaar kom ik ook in contact met zelfstandigen die zich realiseren dat zij er, als onderdeel van een maatschappij op een kantelpunt, alle belang bij hebben te kantelen naar een andere organisatie van arbeid
  • als Levensloopbaancoach zie ik elke dag mensen die andere verwachtingen ten aanzien van hun leven koesteren dan het eentonige métro-boulot-dodo en beslissen te kantelen naar een leven dat meer voldoening schenkt.

Ik vertel hen exact hetzelfde als wat de schrijver zijn lezers vertelt: we kunnen het in de toekomst wél beter hebben. En jij kan daar zelf concreet aan meewerken.

Want 'kantelen die handel' impliceert altijd 'kantelen jouw wandel'!

Kopen dat essay!

Boekcover Vlaanderen 2055 door Jonathan Holslag, uitgegeven bij De Bezige Bij en besproken op www.kantel.be

Dat een gewaardeerd en gerenommeerd academicus zich de moeite getroost om zo'n hoopvol werk op zo'n laagdrempelige wijze in de wereld te zetten, verdient op zich applaus, want in academische kringen durft men daar wel eens de neus voor ophalen. Applaus alleen is echter niet voldoende: iedereen is betrokken partij in dit verhaal. Dit mag niemand koud laten, jou ook niet.

Daarom: doe jezelf een plezier, koop dit essay, het vergt een investering van slechts €9,95, het leest vlot, met z'n 115 pagina's + bijlagen. Laat je erdoor inspireren, ontroeren, put er hoop uit en stel jezelf de vraag met welke ideeën jij in jouw buurt, in jouw leven aan de slag kan. Praat met anderen over hoe we kunnen kantelen als regio zodat dit kanteldroomscenario voor Vlaanderen niet enkel een droom blijft. 

Dankzij de Coronacrisis in 2020 is dit essay immers actueler dan ooit...

 

Mateloos rusteloos op zoek naar zingeving ?

Mateloos rusteloos op zoek naar zingeving ?

Mateloos rusteloos op zoek naar zingeving?

Mateloos rusteloos las ik het boek Rusteloosheid van Ignaas Devisch, hoogleraar etiek, filosofie en medische filosofie, uitgegeven bij De Bezige Bij. Toepasselijke uitgeversnaam trouwens met zo'n titel... 

Ignaas Devisch publiceert op het terrein van de sociale, medische en politieke filosofie. De door hem samengestelde bundel Ziek van gezondheid, kritische essays over medicalisering, verscheen in 2013 bij de Bezige Bij.

Je kan het boek bestellen via deze link:

http://www.debezigebij.nl/boeken/rusteloosheid/

Ignaas Devisch

Hoogleraar etiek, filosofie en medische filosofie, Universiteit Gent en Arteveldehogeschool

Streven naar een betere balans, of naar meer passie?

Als levensloopbaanbegeleider begeleid ik ervaren, bevlogen en betrokken klasbakken die beslissen te willen kantelen naar een leven dat meer voldoening, meer zingeving schenkt. Makkelijker gezegd dan gedaan, vandaar schakelen ze mijn hulp in. Ze vertrouwen me wel 'ns toe te worstelen met het vinden van de juiste balans. Tijdsdruk is de grote boosdoener. Rusteloosheid omschrijven ze als een kwaal die moet bestreden worden. Het hervinden van evenwicht is immers de heilige graal.

Daarover schrijft Ignaas:

Vanwaar die koortsachtige zoektocht naar evenwicht? Misschien tekent dit de hedendaagse samenleving wel het meest: de overtuiging dat we onze rusteloosheid eenvoudig zouden kunnen wegredeneren, of door middel van één of andere cursus met een verdwijntruc laten verdampen…

Want bizar genoeg schept ‘niets doen’ ook rusteloosheid voor de meeste mensen. Anders kozen we toch met z’n allen bewust om écht minder te gaan werken en anders te gaan leven? Dat zie ik mijn klanten allesbehalve doen. Voor even, ja, maar dan heet dat ‘vakantie’ of ‘sabbattijd’. Of coronapauze...

Vermoedelijk bedoelen we ‘onrust’ in plaats van rusteloosheid, als kwaal.

Onrust ligt namelijk in het verlengde van het versnellingsproces.

Rusteloosheid ontstaat als we klagen over drukte en tegelijkertijd bang zijn voor verveling. ...

Logisch: het leven is alles wat we hebben en daarom willen we er het maximaal haalbare uithalen.

  • Is ‘minder werken’ of ‘tijdelijk stoppen met werken’ op zich dan wel een afdoend antwoord om de heersende golf aan burn-en bore-out een halt toe te roepen?
  • Is structureel verlangzamen het enige juiste medicijn om mensen hun bevlogenheid en betrokkenheid te laten ontdekken of hervinden?

Is daar niet vooral passie voor nodig en vakmanschap ook? Maar hoe hervinden mensen dan hun passie? Wel:

Rusteloosheid kan evengoed de motor zijn van passie en creativiteit…Passie doorbreekt misschien het evenwicht in ons leven, maar wat stelt een evenwichtig leven zonder passie voor?

In weerwil van de vraag ‘hoe bereik ik een evenwicht?’ keert Ignaas in zijn boek de kwestie om: sinds wanneer moeten wij in balans zijn?

Is zoeken naar zingeving zinvol?

Vaker nog dan op zoek te zijn naar evenwicht, zeggen ook mijn klanten vooral op zoek te zijn naar zingeving!

Daarover schrijft Ignaas in zijn boek het volgende:

We zijn rusteloze wezens en geen enkel verlangzamend leven zal dat verhelpen – dat bewijst hij ook uitvoerig in de rest van zijn boek. Rusteloosheid is trouwens geen probleem: zij vormt de drijfveer voor een interessant en creatief leven.

Dit betekent niet dat we harder moeten werken, maar wel dat we onze mateloze rusteloosheid best inzetten voor die dingen die het leven de moeite waard maken, wat dat ook mag betekenen.

De kern van 'kantelen', zit hem in dat laatste: samen met mijn klanten ontdek ik wat voor hen dingen zijn die hun leven de moeite waard maken. Want dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Tegelijkertijd ben ik er samen met de schrijver van overtuigd dat het nefast is voor mensen wanneer de verbinding tussen hard werken en wat hen dat oplevert zoek is. Maar in plaats van ons dan te beklagen over de tijdsdruk waaronder we gebukt gaan, is het wellicht zinvoller om ons over de zin van onze activiteiten te bevragen.

Het kunnen verbinden van de persoonlijke levensmissie aan een organisatie-of bedrijfsmissie geeft immers altijd voldoening!

Maar wanneer we het gevoel hebben dat wat we doen, zinloos is, dan wordt arbeid dodelijk voor de creativiteit.

Een vaak gehoorde klacht ook in mijn praktijk. Wij mensen willen immers het gevoel hebben dat de activiteiten die we stellen ertoe doen. ‘Ik wil impact hebben!’ hoor ik mijn klanten vaak zeggen. En het Tayloriaanse managementdenken met zijn versnippering van taken heeft ervoor gezorgd dat we vandaag heel fragmentarisch werken en onze rol in het grotere geheel nog amper zien of vatten.

We realiseren ons vaak niet dat we meebouwen aan een machtige kathedraal, we zien onszelf slechts als een metser van een muurtje... Daar heeft gebrekkige communicatie van leiders - die vooral manager zijn - in veel van onze bedrijven ook wat mee te maken.

De kernvraag is daarom niet hoe we aan de drukte kunnen ontkomen, wel hoe we meer rekening kunnen houden met het ervaren van zin of levensvervulling in de activiteiten die we ondernemen, of in de zoektocht ernaar.

Of is zoekend zijn op zich al zinvol?

Let op dat laatste zinsdeel: ‘of in de zoektocht ernaar’. Hier ben ik Ignaas zo dankbaar voor!

Ik hoor mezelf geregeld aan gehaaste klanten - die me vragen hoe snel ze door zo’n kantelcoachingstraject kunnen laveren - vertellen dat het proces ook z’n rechten heeft. Je gelooft toch zelf niet dat je in enkele weken kan kantelen? Wat heb je dan bereikt? Meer van hetzelfde tijdens je coachingstraject als in het dagelijks professioneel leven…

Is het niet veel interessanter om echt te voelen wat zo’n proces met je doet, hoe het je hart, lijf en leden, je hoofd én ziel beroert?

Gelukkig komen mijn klanten daar altijd zelf achter. Meestal begint het kantelen echt op het moment dat ze me bellen en vragen of ze de volgende afspraak nog even mogen uitstellen. Omdat ze voelen nog niet klaar te zijn met het reflectieproces. Ze weten dan intuïtief meer tijd nodig te hebben om te denken, voelen en te experimenteren.

‘In een leven vol stress en tijdsdruk keer je de zaken niet om door het individuele leven nog meer onder controle proberen te krijgen. Het streven naar evenwicht of de verwoede pogingen tot meer controle op onze levensomstandigheden bieden geen uitweg, maar maken veeleer deel uit van het niet bereiken van een evenwicht.

Moeten we wel een evenwichtig leven nastreven of is ons streven ernaar een zoveelste uiting van onze rusteloosheid? En trappen we daarmee niet in de val die we juist denken te ontlopen?’

Ik nodig jou van harte uit om mee na te denken over deze vragen. En natuurlijk begeleid ik je graag bij het vinden van de antwoorden. Vul daartoe het formulier in, ik contacteer je telefonisch om verder af te stemmen hoe jij kan kantelen naar een rusteloos leven, vol zingeving:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Ik ben op zoek naar...
Je nieuwsbrief is welkom
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.