Introspectievragen

Introspectievragen

Introspectievragen

Introspectievragen Kantelpunt

Durf jij stilstaan?

Of blijf je maar hollen, uit angst voor wat je zou kunnen voelen wanneer je stil gaat staan?

Introspectievragen Kantelpunt

Welke rol vervul jij in de ecosystemen waar jij deel van uitmaakt, zoals:

  • je gezin van oorsprong
  • je huidig 'gezin', ook als je 'alleenstaand' bent
  • je familie (niet bewust zelfgekozen)
  • je vriendenkring (wel bewust zelfgekozen)
  • je straat en buurt,
  • je stad of dorp,
  • de verenigingen of clubs waar je deel van uitmaakt,
  • het bedrijf of de organisatie waarvoor je werkt,
  • je collega's, je klanten
  • de toevallige ontmoetingen van elke dag,

én...

  • de wereld, onze planeet?

Op welke manier voeg jij WAARDE TOE?

Een mooi voorbeeld van een antwoord:

Els Hillaert
Introspectievragen Kantelpunt
Introspectievragen Kantelpunt
  • 'Voeden' de beelden waarnaar jij kijkt jouw welbevinden, of 'vullen' ze vooral je kostbare tijd?
  • Put je hoop uit de verhalen die je hoort en leest, of maken ze je vooral wanhopig?
  • Met andere woorden: hoe bewust ga je om met waar je tijd en aandacht aan schenkt?

En voelt dat goed?

Introspectievragen Kantelpunt 4
  • Welke boeken las je recent?
  • Wat maakte dat je tot die boeken aangetrokken werd?
  • Welke thema's in je leven 'resoneren' met wat je opzoekt qua lectuur? Lees je om te leren, ter ontspanning, ter ontsnapping of nog voor een andere reden?
  • En als jij jezelf niet als 'een lezer' beschouwt, wat maakt dan dat dit zo is?
Introspectievragen Kantelpunt 5

Als de uitspraak: 'je wordt het gemiddelde van de 5 mensen waarmee je je het vaakst omringt', klopt, dan kies je maar beter bewust de mensen waarmee je je omringt...

Voel jij je goed omringd?

Introspectievragen Kantelpunt 6

Wat we bewonderen in een ander, is vaak iets waar we zelf graag 'meer' van willen hebben.

Dus stel jezelf 'ns de vraag:

  • naar wie kijk ik op?
  • om welke redenen?
  • klopt mijn overtuiging wel, bijvoorbeeld 'dat ik in die eigenschappen tekort schiet', of net 'dat ik daar zelf ook heel goed in ben'?

En als jij niemand bewondert, wat betekent dat dan? 

Introspectievragen Kantelpunt

Leef jij het leven dat je voor jezelf koos, of leef jij het leven dat anderen voor jou uitstippelden of uitstippelen?

Als het niet goed voelt, wat wil je dan anders?

Als het wel goed voelt, ben je dan geregeld dankbaar voor dat leven?

Introspectievragen Kantelpunt

Sta je wel 'ns stil bij de impact van jouw gedrag?

Of de impact van iets NIET te doen?

Introspectievragen Kantelpunt

We hebben allemaal een handleiding... De ene is al wat transparanter dan de andere en er zijn er meer of minder 'mainstream'.

De vraag is:

  • KEN jij je eigen handleiding?
  • Weet je wat jouw behoeften zijn om 'een goed leven' te kunnen leiden?
  • En durf je daar naar handelen?

Of blijf je vastlopen in bepaalde patronen die je niet verder helpen in het leven, op basis van een oud verhaal dat jij jezelf blijft vertellen over wie jij denkt dat je bent, of vindt dat je zou moeten zijn?

Wist je dat je jezelf op elk moment in je leven een ander verhaal kan vertellen?

Introspectievragen Kantelpunt

Je leeft niet op een eiland. Gedrag van andere mensen 'triggert' jou. 

Dat kan 'aangenaam' voelen, waardoor jij je 'naar de ander toe' wil bewegen.

Maar het kan ook bijzonder 'onaangenaam' voelen, waardoor je je van de ander weg wil bewegen.

En misschien zelfs van jezelf weg beweegt, omdat het zo ongemakkelijk is wat je voelt op dat moment...

Je eigen handleiding, jouw behoeften kennen én op een positieve manier deze durven uitspreken, betekent een wereld van verschil tussen een leven waarin je je verbonden voelt met de ander en jezelf, of een leven waarin je je afgescheiden voelt van de ander en jezelf

Hoe werkt een levensloopbaanbegeleider?

Hoe werkt een levensloopbaanbegeleider?

Hoe werkt een levensloopbaanbegeleider?

Hoe verschilt de aanpak van een levensloopbaanbegeleider van die van een loopbaanbegeleider?

Die vraag krijg ik wel 'ns...

Toen ik Marlies Verdoodt dit kleinood zag posten, oorspronkelijk geschreven voor het cultuurcentrum in Bonheiden, zag ik zomaar het antwoord op die vraag:

Wat doet een levensloopbaanbegeleider?

Daar is het dat zin ontstaat...

Mensen begeleiden bij het vinden van zin & schoonheid, daar is het mij als levensloopbaancoach om te doen...

'Hoe doe je dat?' is de volgende vraag die ik vaak krijg en daarop is dit mijn antwoord:

Binnen die helende relatie, ontstaat veiligheid en ruimte:

  • ruimte om te kantelen,
  • om beweging te brengen in wat vastzat,
  • denken, voelen én doen

Door iemand te helpen bij het verwoorden en verbeelden van zijn of haar gedroomde toekomst, kan hij of zij die toekomst namelijk realiseren: woorden creëren werelden.

Noem mijn werk gerust een vorm van boetseren, maar met gevoelens, gedachten en gedrag, in plaats van met klei...

 

Slow down to reconnect

Zoals Marlies' woorden aangeven, betekent 'kantelen' ook verlangzamen, kijken en voelen, verbinden met de schoonheid van het leven, eerder dan om het 'veranderen' van mensen of loopbanen.

  • Wil jij veranderen of 'groeien'? Dan kan je beter terecht bij andere coaches, ik vind je namelijk prima zoals je bent en moedig je aan om te bloeien
  • Zoek jij antwoorden in je verleden? Dan kan je bij therapeuten of psychologen terecht, ik werk liever met het nu en de nabije toekomst...
  • Wil jij kantelen en je gedroomde toekomst verwoorden, verbeelden en realiseren? Dan ben je welkom bij Kantelpunt, voor levensloopbaanbegeleiding...

De schrijver zelf aan het woord

Zelf schreef Marlies op LinkedIn het volgende over haar poëtisch intermezzo:

Zacht van zinnen dus.

Met mijmeringen over verlangzamen en verstillen.

Over woorden die de afstand dichten.

Tussen hoofd en hart.

En tussen mensen.

Over klein geluk dat soms zomaar voor het rapen ligt.

Over de weemoed en de hoop.

Dat alles altijd weer opnieuw begint.

 

Geruststellende woorden van deze heerlijke schrijver.

Zin in meer Marlies?

Naast haar poëtisch werk - warme woorden voor koude dagen - schrijft Marlies Verdoodt verbindende teksten voor waardegedreven organisaties en ondernemingen. Ook dat doet ze met verve...

Zin in meer Marlies? Klik hier...

 

Zin om te kantelen?

Wat is levensloopbaan-begeleiding?

Wat is levensloopbaan-begeleiding?

Wat is levensloopbaanbegeleiding? -  https://www.kantel.be/2022/04/wat-is-levensloopbaanbegeleiding/

Waarom levensloopbaanbegeleiding?

  • Wat als we LEVEN opnieuw centraal zouden stellen in onze denkkaders, in de eerste plaats in dat wat leidend is in ons westers denkkader: onze economie?
  • Wat als we 'werk' en 'leven' niet als 2 verschillende entiteiten zouden beschouwen, maar als 2 zijden van eenzelfde medaille?
  • Wat als we een verlangen naar ZINGEVING toevoegen als drijfveer om arbeid te verrichten, of bepaalde arbeid te weigeren?

Op deze snijlijn ontstond de term 'levensloopbaanbegeleiding', een samentrekking van bestaande termen als levensloopcoaching & loopbaanbegeleiding. Levensloopbaancoaching is een synoniem voor levensloopbaanbegeleiding.

Levensloopcoaching + loopbaanbegeleiding = levensloopbaancoaching, de discipline die mensen begeleidt bij het onderzoeken hoe ze zingeving kunnen toevoegen aan hun leven door bewuste keuzes in hun werk en leven te maken.

Wat is het doel van levensloopbaancoaching?

Een levensloopbaanbegeleider benadert de reflectie over de toegevoegde waarde van werk relationeel en holistisch door de noden van:

  1. de mens als individu, met zijn eigen ego
  2. de mens met behoeften als sociaal dier, in interactie met gezins- en familieleden & vrienden,
  3. de mens met behoeften als sociaal dier, zich groeperend in bedrijven en organisaties
  4. de noden van de maatschappij als sociaal weefsel, als netwerk waarin we al dan niet verbinden met elkaar,
  5. inclusief de noden van de fysieke plek waarin we die maatschappij 'vorm' geven

te onderzoeken in relatie tot elkaar.

Waarom is er nood aan reflectie over de woorden die we gebruiken?

Het tekort aan arbeidskrachten in België vormde de aanleiding tot dit artikel. Dit blijkt overigens niet enkel een Vlaams gegeven te zijn, in de USA kennen we 'the great resignation-golf' en in Nederland is de toestand vergelijkbaar met België.

Is het antwoord dat het Vlaams beleid bedacht - willens nillens zoveel mogelijk mensen zo lang mogelijk 'aan de betaalde arbeid' krijgen - duurzaam of innovatief, laat staan goed voor de planeet? Ik durf het als levensloopbaanbegeleider te betwijfelen en heb daar zo mijn redenen voor.

1. Mensen zijn meer dan een statuut

Beleidsmakers reduceren mensen gemakkelijkheidshalve - en ik vermoed onbewust - tot een economisch statuut, of 'status' van een individu of groep zoals:

  • beroepsactief of niet, werkloos of werkend
  • opleidingsgraad, gestudeerd of niet, graad van opleiding, denk aan stigmatiserende termen als 'hoog- of laagopgeleid' terwijl we ook over praktisch of theoretisch opgeleid kunnen spreken
  • zelfstandig of in loondienst
  • werkgever of werknemer
  • jong of minder jong
  • man, vrouw of X
  • ziek of gezond
  • met beperkingen of zonder

Dat kan beter, toch?

Mensen reduceren tot slechts één aspect van zijn / haar / hun persoonlijkheid doet onrecht aan de complexiteit van de mens én de complexiteit van het leven. Als we iets willen doen aan polarisatie, worden we ons maar beter bewust van de impact van de woorden die we in de mond nemen.  

2. Hoezo 'arbeidsmarkt?'

Het veld, de ruimte waarin wij arbeid verrichten, hebben we tot een puur economisch gegeven herleid, zoals de term 'arbeidsmarkt' aangeeft. Een opvallende beweging die veel verraadt over onze dominante blik op werk en leven.

Door al die 'reducties' krijg je natuurlijk een erg beperkt beeld, één waarin mensen 'middelen' worden die afhankelijk van hun 'inzetbaarheid' op 'een markt' anders 'gevaloriseerd' worden.

Als je dat soort retoriek maar lang genoeg herhaalt, gaan mensen het vanzelf geloven want woorden creëren werelden. Voor je het weet reduceer je jezelf tot een louter economische factor. En dan zie je woorden als 'mamanager' ontstaan en hoor je moeders fier die terminologie hanteren. 

 

Kantelen die handel

3. Klopt de tweedeling werk - leven wel?

De dominante overtuiging dat 'werk' en 'leven' 2 afgescheiden elementen zijn - waarbij het tegenwoordig bon ton is om te beweren dat 'werk' MOET primeren op 'leven' als we tenminste de huidige welvaartsstandaard willen behouden - heeft behoorlijk nare gevolgen voor onze maatschappij als geheel.

Die overtuiging leide tot overconsumptie, uitputting van flora, fauna én grondstoffen, waardoor basisbehoeften als zuivere lucht, drinkbaar water, vruchtbare aarde, tijd, aandacht en ruimte in het gedrang kwamen

Dat zorgt voor uitputting van menselijke energie waardoor er van WELZIJN geen sprake meer is...

Of vinden we het écht normaal dat mensen tegenwoordig voor 'een goed gesprek' een 'professional' moeten raadplegen omdat ze geen tijd meer maken om te 'investeren in vriendschappen'?

Stel nu dat we een mensenleven niet langer reduceren tot een louter economische factor, dan kunnen we meteen de tweedeling die traditioneel tussen 'werk' en 'leven' wordt gemaakt OOK overstijgen.

Door bovendien rekening te houden met de context waarin wij leven en werken, verruimen we het perspectief nog verder:

Het leven reduceren tot métro-boulot-dodo doet dat leven oneer aan, reduceert mensen tot 'automatische piloten' en beperkt ons om het leven in zijn volheid te BELEVEN...

'Leven' kan echt zoveel meer zijn dan een lineaire opvolging van een schoolcarrière gevolgd door een loopbaan als professional, afgesloten door een pensioengerechtigde periode.

'Werk' houdt volgens de levensloopbaanbegeleidingsbenadering zoveel meer in, naast het inruilen van tijd tegenover geld.

Door werk en leven ruimer te interpreteren, betrek je bovendien meer partijen die via wie ze zijn en wat ze doen een toegevoegde waarde bieden aan onze maatschappij:

    • mensen die onbetaalde zorgtaken of mantelzorg op zich nemen
    • mensen  die niet kunnen deelnemen aan het 'beroepsactieve leven' maar wel 'anders actief' zijn, bijvoorbeeld als vrijwilliger
    • mensen die geen actieve professionele bijdrage kunnen leveren, maar daardoor anderen de kans geven om voor hen te zorgen
    • gepensioneerden die nog actief blijven, hetzij in de opvang van kleinkinderen, hetzij als zelfstandige in bijberoep of in een bestuurdersrol of als mentor
    • mensen die officieus in een land verblijven en daar wel werken, maar niet meegeteld worden in officiële statistieken
    • mensen die kiezen voor een spirituele of religieuze bijdrage, in het klooster, als priester of ander geestelijk leider
    • renteniers die geen arbeid hoeven te verrichten om in hun levensonderhoud te voorzien, maar mecenas zijn of bijdragen via belasting die ze betalen 
    • kunstenaars die dankzij patreons of een mecenas de wereld van levensnoodzakelijke schoonheid, voedsel voor de ziel voorzien

Wat als we een Hoger Belang meenemen?

https://www.kantel.be/2022/04/wat-is-levensloopbaanbegeleiding/

Is het bovendien geen tijd om de vraag rond een hoger belang, het WELZIJN van ALLE leven op deze planeet luidop te stellen?

Zou het perspectief op 'een leven met ruimte voor zingeving en zorg voor elkaar', OOK een waardevol alternatief kunnen zijn?

Zou dat één van de redenen kunnen zijn waarom zoveel mensen afhaken van 'de arbeidsmarkt', al dan niet gewild of bewust?

Zou het kunnen dat:

  • minder werken
  • minder lang werken
  • niet iedereen aan het werk zetten

op lange termijn ook waardevolle pistes zijn?

Zou 'minder' dan niet 'meer' zijn? Jason Hickel gelooft van wel en legt in zijn boek 'Minder is meer haarfijn uit hoe het zover is kunnen komen en hoe 'degrowth' de wereld kan redden. Bij degrowth hoort OOK een radicaal andere kijk op de rol die 'werk' in onze toekomstige levens zal vervullen. Want laten we wel wezen: al die efficiëntiebewegingen van de laatste decennia hebben nog nooit geleid tot mensen die minder uren moeten werken: ze leiden alleen maar tot mensen die nog langer, nog harder en met nog meer werken. Efficiëntiedenken zonder effectiviteitsdenken is heel foute boel.

De tijd dringt...

De tijd dringt om alternatieve pistes OOK te onderzoeken als we tenminste nog een leefbare planeet willen achterlaten voor toekomstige generaties.

Strategieën om dit te realiseren, zijn er al:

  1. Femma levert in België bijvoorbeeld mooi werk met 'eigen mix', een studie rond minder werken die ze ter beschikking stellen aan andere professionals
  2. In Frankrijk werkt men al jaren structureel minder uren
  3. In de Scandinavische landen zijn interessante experimenten aan de gang met de impact van uitgebreid vaderschapsverlof bijvoorbeeld
  4. en de piste van een basisinkomen duikt ook geregeld op

Wat kan jij zelf doen?

Via het stellen van 'levensloopbaanvragen' kan iedereen de valkuilen van een té eenzijdig blikveld vermijden:

  1. Zo kan jij als individu tijdens intrapersoonlijke reflectie dieper graven naar jouw gedroomde toekomst door het stellen van levensloopbaanvragen; verderop lees je daar een voorbeeld van
  2. Als onderwijsinstelling die studenten begeleidt bij het maken van een studiekeuze kan je 'breder' kijken en mensen niet enkel toeleiden naar 'de arbeidsmarkt', maar hen voorbereiden op het maken van bewuste keuzes rond een zinvol leven
  3. Als overheid kan je burgers ondersteunen door 'loopbaanbegeleiding' voor iedereen toegankelijk te maken, zonder beperking op leeftijd en aantal jaren ervaring en je kan factoren als zingeving en maatschappelijke bijdrage meer gewicht te geven tijdens het coachingstraject
  4. Mensen die outplacement aanbieden, kunnen afzien van het 'ASAP aan de slag proberen te krijgen' van deelnemers: introspectie vraagt nu eenmaal tijd

1. Wat kan je als klassiek geschoold loopbaancoach doen?

Om van 'loopbaanbegeleider' te evolueren tot levensloopbaanbegeleider is minstens de bereidheid tot ontwikkelingsgericht, relationeel en systemisch kijken nodig.

Behoeften van verschillende stakeholders - werkgevers, werknemers en de maatschappij als geheel - benader je als levensloopbaanbegeleider als gelijkwaardige onderdelen binnen de ontwikkeling van een groter geheel.

Je hanteert daarbij geen stapsgewijze, louter lineaire aanpak maar zet heel andere elementen én jezelf als instrument in.

Zo'n overgang vergt minstens een bewuste visie op je eigen werk en leven en op hoe jij zelf zingeving haalt uit jouw professionele bijdrage.

2. Wat kan jij als professional doen?

Doe aan introspectie

Jij kan als professional aan intrapersoonlijke reflectie doen, geïnspireerd door volgende levensloopbaanvraag:

In welk soort wereld wil ik leven?

En hoe geef ik dan best vorm aan mijn 'beroepsactieve levensjaren' ?

Professor Rudy Vandamme noemt dat 'deep evolvement' als professional bij de jou omringende wereld en citeert op zijn website deze Frederik Beuchner:

Het vinden van je hoogste zingeving spoort samen met

het ontdekken hoe je leven en werk een antwoord is op de diepe nood van de wereld...

Kantel je perspectief

Zo zou het zomaar kunnen dat jouw perspectief op 'werk' kantelt:

Hoe werkt kantelen?

 

Want wie blijft doen wat hij altijd deed, blijft krijgen wat hij altijd kreeg...

 

Professionele statuutschaamte

Professionele statuutschaamte

https://www.kantel.be/professionele-statuutschaamte

Professionele statuut-schaamte

Schaamte over je professionele status verspreidt zich als een pandemie in alle geledingen van de maatschappij.

Wat het is en hoe het anders kan, ontdek je hier...


Ben jij zelfstandig?

Dan herken je dit vast:

→ ZZP'ers - zelfstandigen zonder personeel, vaak dienstverleners, beoefenaars van een vrij beroep, bestuurders van een éénmanszaak, innerpreneurs - worstelen ermee dat ze opnieuw in dienstverband 'moeten' gaan werken, omdat ze er financieel niet komen en durven dat amper luidop zeggen

→ Entrepreneurs voelen zich gefaald in het leven, omdat ze hun zaak stopzetten of mensen moeten ontslaan

→ Kunstenaars schipperen permanent tussen verwijten als 'subsidieprofiteur' en 'dagen van zwart zaad' waarop er niets is; ze komen terecht in een fase van mentale én financiële leegte, nada, geen vangnet en finaal ook geen creativiteit meer


Ben je werknemer?

Dan is dit wellicht beter herkenbaar:

→ Vastbenoemde ambtenaren durven amper zeggen dat ze vastbenoemd zijn, omdat ze liever niet geassocieerd worden met enkele minder bevlogen collega's, terwijl zij zelf héél betrokken zijn en vanuit hun dienstverlenende levensvisie voor 'een baan bij de overheid' kozen

→ Werknemers die er al jaren van dromen van zelfstandig worden, blijven die stap uitstellen en durven niet meer luidop praten over hun verlangen, uit angst weggelachen te worden met hun droom

→ Mensen zonder universitair diploma, mét het verlangen om grootse dingen te doen in de wereld, durven die stap niet zetten, enkel en alleen omdat ze niet het juiste boterbriefje kunnen voorleggen

→ Mensen met ontzettend goede 'credentials', de juiste boterbriefjes, massa's relevante ervaring, maar niet meer piepjong komen niet aan de bak en schamen zich elke ochtend zolang zij NIET naar 'hun werk' kunnen vertrekken


Werk je niet (meer)?

→ Kan je door ziekte je leven niet vormgeven zoals je dat heel graag zou willen en 'verstop je jezelf', ver weg van de oordelende blikken en blitse Instagramfoto's?

Was je zelfstandig in bijberoep, raakte je werkloos als werknemer en krijg je de officiële instanties niet overtuigd van je grote droom om zelfstandige in hoofdberoep te worden? Ontvang je de hele tijd suggesties voor jobs waar je geen enkele affiniteit mee hebt?

Neem jij de zorg voor kinderen of ouderen op je, word je daar amper financieel voor vergoed en beschouw jij jezelf daarom als 'niet rendabel'?

→ Nadert jouw pensioen en vrees jij 'het zwarte gat' omdat je je 'niet meer nuttig' voelt?


Waarom oordelen we toch zo hard

en reduceren we elkaar EN onszelf

tot een louter economische factor

alsof er maar 1 'juiste manier' bestaat om 'een goed leven' te leiden?

Zingeving heeft veel gezichten

 

Zoveel mensen er zijn, zoveel manieren zijn er om het leven zinvol vorm te geven,

met of zonder betaald werk...

 

Als 'het geijkte pad' - wat dat ook betekent - niet het jouwe is, betekent dat niet dat je faalt in het leven.

Het is wel een uitnodiging om op ontdekkingstocht te gaan hoe jij het beste kan maken van jouw leven.

Om je statuutschaamte overboord te gooien, zodat je goed zorg kan blijven dragen voor jezelf, elkaar en onze planeet.

https://www.kantel.be/professionele-statuutschaamte

Wat is een kantelpunt in een mensenleven?

Wat is een kantelpunt in een mensenleven?

Wat is een kantelpunt? - https://www.kantel.be/2020/12/wat-is-een-kantelpunt/

Wat is een kantelpunt?

 

Een kantelpunt in een mensenleven is een belangrijk moment in je bestaan waarop je de nood iets fundamenteel te veranderen scherp aanvoelt. Eigen aan een kantelpunt is dat teruggaan naar de toestand van vlak voor het kantelpunt onvoldoende of zelfs onmogelijk is.

Je weet of jij op een kantelpunt staat wanneer jouw veerkracht afneemt en jouw functioneren door 'een kleine verstoring' drastisch verandert.

Je MOET op zo'n moment 'in beweging komen' terwijl al je zekerheden op losse schroeven staan: dat is pittig...

Want als individu ga je aan het wankelen wanneer de grond onder je voeten lijkt te verdwijnen.

Daarom gaat een persoonlijk of professioneel kantelpunt idealiter gepaard met tijd voor reflectie:

  1. je start met stilstaan
  2. zodat je achterom kan kijken
  3. om daarna vooruit te kunnen gaan

Die stappen zijn nodig zodat jij een reis naar binnen kan maken, naar datgene wat voor jou essentieel is... 

Complexe systeemdynamiek

In een complex systeem spelen allerlei factoren en processen die een niet-lineaire reactie kunnen veroorzaken. Zo kan een systeem heel lang 'stabiel' lijken, terwijl het toch vrijwel onzichtbaar wordt ondergraven.

Door die geleidelijke ontwikkeling wordt de veerkracht van het systeem steeds geringer en wordt het systeem steeds fragieler. Veranderingen die gewoonlijk optreden, gaan langer of korter duren. Het systeem 'weet' op de duur niet meer welke kant het op moet.

Uiteindelijk is in deze omstandigheden een kleine verstoring voldoende voor de omslag naar een nieuwe 'stabiele' toestand.

Die nieuwe stabiele toestand kan als bijzonder oncomfortabel ervaren worden. Zeker wanneer je liever terug wil naar de situatie van voor het kantelpunt. Maar net dat is niet meer mogelijk...

Opvallend daarbij is dat de fatale verstoring vaak als oorzaak wordt gezien van het kantelpunt, terwijl het in werkelijkheid de langdurige, geleidelijke invloed van verschillende externe factoren is, die de echte oorzaak is... 

  • Denk bij het woord 'systeem' aan een sociaal, mentaal, economisch, maatschappelijk of natuurkundig systeem, maar evengoed aan een mensenleven
  • Niet-lineair betekent complexer dan 'oorzaak-gevolg' of 'actie-reactie'; snel, onzeker en vaag dus
  • Het concept 'veerkracht' is een onderdeel van het concept 'stabiliteit' dat op zijn beurt het vermogen aangeeft van een systeem om een verstoring te weerstaan. Stabiliteit staat voor 'onveranderd blijven, ondanks weerstand'. Veerkracht is dan het vermogen om terug te keren naar de oorspronkelijke toestand, na een tijdelijke verstoring.

onzekerheid troef op een kantelpunt...

 

Het kan heel lang duren voordat jij je bewust bent van de kwetsbaarheid van 'jouw' systeem. Zolang je over voldoende veerkracht beschikt, kan je namelijk flexibel omspringen met verandering en met onzekerheid.

Maar eens het kantelpunt bereikt, voel je de nood om te kantelen als bijzonder urgent: er MOET iets veranderen! De weg die je daarna wil opgaan, is echter nog onduidelijk: dat zorgt voor veel onzekerheid en doet je wankelen...

Daarom ervaren we een persoonlijk - midlifecrisis, relatiebreuken, verlieservaringen of een verhuis - professioneel - ontslag, promotie, demotie - of maatschappelijk kantelpunt - zoals een pandemie - in een mensenleven als hét moment waarop de nood om te kantelen scherp voelbaar is.

Een kantelpunt in een mensenleven is dus een belangrijk moment in je bestaan 

met een dergelijke impact

dat het NA drastisch anders wordt dan het VOOR...


... maar ook een katalysator voor verandering

 

Een kantelpunt in een mensenleven is daarom een uitnodiging tot reflectie:

  • om de waan van de dag EVEN ON HOLD te zetten...
  • je bewust te worden van wat je VOELT: wat probeert jouw lichaam je te vertellen?
  • te bevragen wat je daarbij DENKT: hoe was het hiervoor, hoe is het nu en wat wil je anders voor de toekomst?
  • je voelen met je denken te verbinden en te onderzoeken hoe jij je gedraagt, wat jij DOET en waarom
  • los te laten wat je niet meer dient, RUIMTE te maken voor waar je meer van wil
  • bewust te kiezen voor wat energie geeft
  • zodat je opnieuw voldoening ervaart op alle belangrijke levensdomeinen: werk, familie, gezin, vrije tijd, financiële voldoening, persoonlijke groei, gezondheid...
  • en met hernieuwd vertrouwen door het leven kan gaan...