Greenwishers: de allerindividueelste vertaling van greenwashing
Greenwishers. Dat zijn vertellers of schrijvers die verdedigde keuzes die ook voor henzelf niet goed meer voelen toch vergoelijken, omdat ze nog te erg worstelen met het erkennen van een nieuwe, wijzigende realiteit.
Wankelend mens-en wereldbeeld als oorzaak
Het eigen wankelende mens- en wereldbeeld botst dan keihard met een egoconstruct dat niets liever wil dan gelijk krijgen en vooral houden...
Bewust andere keuzes maken, lukt een greenwisher nog niet. En in plaats van:
- te erkennen dat die worsteling speelt, met alle onzekerheden die daaruit volgen,
- te doorvoelen hoe zoekend hij daarin is,
- te durven zeggen dat leven en werken op basis van voortschrijdend inzicht best pittig is, zeker in een wereld die verandert met een rotvaart, waarin je bondgenoten van gisteren dat morgen misschien niet meer zijn,
putten ze zich uit in excuses over en verklaringen voor hun gedrag.
Wat is dat dan, 'de juiste keuze'?
We wensen immers voor onszelf dat we 'de juiste keuze' durven maken;
En als ons dat (nog) niet lukt, vervormen we gewoon WAT IS naar ons wensbeeld...
Greenwishers. Een uiterst individuele verpersoonlijking van greenwashing en afgeleiden ervan.
Of het dan gaat om:
- een sticker plakken op je Tesla dat je die kocht voor Elon gekke dingen begon te doen
- je bank als werkgever verschonen terwijl die investeert in oorlogstuig
- zeggen dat je 'maar' twee keer per jaar vliegt
- een beleidsmaker zijn die klimaatambities terugschroeft
er zijn voorbeelden legio, in alle maten en gewichten.
Bestaat er een alternatief voor greenwishing?
Ik vermoed dat alle leefwereldverbeteraars er ook individueel mee worstelen, in één of andere mate. Want wat is die groep mensen streng voor zichzelf én voor elkaar.
Terwijl hoe we ons tegenover die uiterst persoonlijke worstelingen verhouden - zowel die van onszelf als die van 'de Ander' - opnieuw een keuzemogelijkheid biedt die we bewust kunnen maken en waarmee we wél een verschil kunnen betekenen voor het collectief.
Zo denk ik niet dat het ons dichterbij elkaar - of een hoger doel - brengt als we elkaar verketteren, wanneer 'de Ander' zich elders bevindt op het spectrum van bewustzijn rond greenwishing.
Maar hoe er dan wel mee omgaan, als je vaststelt dat iemand manifest aan greenwishing doet? Met andere woorden: bestaat er een alternatief voor het gedrag van greenwishing?
Ik denk het wel: diep luisteren en brutaal eerlijk zijn, met jezelf en je omgeving, over 'hier en nu' én 'de toekomst'. Over waarden, wonden en wensen, voor nu en later.
Maar boy oh boy, wat is er veel moed, zelfkennis, omgevingsbewustzijn, conflictvaardigheid & liefde nodig om DAT te durven. Want hoe krachtiger je ego, hoe heftiger het zich verzet tegen gedragsverandering.
Nuttige linken om hierin te groeien
- Klimaatcontact: organiseren workshops rond klimaatgesprekken leren voeren en geven trainingen tot klimaatcoach
- We-powered: organiseren opleiding rond 'the five ways of being' - being clear, present, real, connected en heart-directed - waarbij je diep leert verbinden in groepen; en een koppel of een gezin is ook een groep
- And now what courageous community: online community hosted via mighty networks waar je gelijkgestemden vindt die zich zorgen maken om de staat van de wereld én die diep willen verbinden met alle gevoelens die dat bij mensen teweegbrengt
- We are all ears: beweging die luisteren wil (her)waarderen in Vlaanderen, hier krijgt 'luisteren' een stem
- Klankbordgesprek bij Kantelpunt: als je op zoek bent naar een één-op-één ervaring met diep gehoord worden
Of keer het perspectief 'ns om...
In plaats van te blokkeren op je eigen - of iemand anders' - voetafdruk, kan je ook aan de slag met je eigen handafdruk: da's de positieve impact die jij hebt op anderen en acties die iets groters in gang zetten.
Moge dit artikel daar alvast toe bijdragen.
Recente reacties